تشخیص عفونت مثانه و عفونت مجرای ادراری
عفونت مثانه، شکلی از عفونت مجرای ادراری (UTI) است اما تمام UTI ها، عفونت مثانه نیستند. مطابق موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی (NIDDK)، عفونت مثانه، شایع ترین نوع UTI است.
عفونت مجرای ادراری ، عفونتی در یک یا بیشتر از یکی از بخش های سیستم ادراری است، که شامل میزنای ها، کلیه ها، مجرای ادراری و مثانه است.
اگرچه هر نوع از UTI، علائم مشترکی را دارا هستند، مکان عفونت می تواند باعث برخی علائم متفاوت نیز شود.
چگونه می توان گفت فرد به کدام نوع عفونت مجرای ادراری مبتلا است؟
زمانی که فرد UTI دارد، باکتری می تواند در مجرای ادراری او تجمع یابد و پوشش داخلی آن را تحریک کند. عفونت مثانه باعث علائمی می شود که شامل موارد زیر است:
- سوزش در هنگام ادرار
- احساس اینکه لازم است به طور مکرر ادرار صورت گیرد، اما ادرار اندکی خارج می شود
- درد لگنی یا درد دقیقا در بالای استخوان ناحیه شرمگاهی
از آنجا که اغلب عفونت های مجرای ادراری ، عفونت مثانه هستند، این ها علائمی هستند که اغلب افراد در زمان ابتلا به UTI تجربه می کنند.
افراد دارای التهاب مجرای ادراری نیز ممکن است خارش یا حساسیت را در انتهای مجرای ادراری، در جایی که ادرار خارج می شود، تجربه کنند.
این علائم می تواند کمی با عفونت مثانه، نوع جدی تر UTI، متفاوت باشد. عفونت مثانه معمولا یک کلیه را درگیر می کند. علائم عفونت کلیه عبارت اند از:
- لرز
- تب
- ادرار بدبو یا تیره
- درد در نیمه تحتانی کمر که شدیدتر از عفونت مثانه باشد
- حالت تهوع
- ادرار صورتی یا قرمز کم رنگ، نشانه خونریزی در سیستم ادراری
- استفراغ
- سوزش در هنگام ادرار
- احساس اینکه لازم است به طور مکرر ادرار صورت گیرد، اما ادرار اندکی خارج می شود
- درد لگنی یا درد دقیقا در بالای استخوان ناحیه شرمگاهی
پزشک در هنگام تعیین نوع UTI، علائم او را در نظر خواهد گرفت. معمولا، علائم عفونت کلیه، بدتر از علائم عفونت مثانه هستند.
چه عفونت هایی بدتر هستند؟
مطابق NIDDK، اغلب پزشکان، عفونت کلیه را به عنوان بدترین نوع UTI ذکر می کنند.
عفونت کلیه معمولا ناشی از عفونت مثانه یا مجرای ادراری است که در آن، باکتری تکثیر می شود و به سمت کلیه ها حرکت می کند.
عفونت کلیه می تواند بسیار جدی و دردناک باشد و گاهی اوقات منجر به بستری شدن برای دریافت آنتی بیوتیک به صورت وریدی می شود.
در صورت عدم درمان، عفونت کلیه ناشی از UTI می تواند باعث عفونت در جریان خون شود. این امر می تواند جان فرد را تهدید کند.
عفونت مجرای ادراری چگونه درمان می شود؟
درمان UTI، اغلب به شدت عفونت بستگی دارد. پزشکان اغلب UTI ها را به دو دسته عفونت “ساده” و “پیچیده” تقسیم بندی می کنند.
عفونت های مثانه معمولا در گروه ساده قرار می گیرند. معمولا پزشکان می توانند آن ها را با آنتی بیوتیک طی دوره ای سه تا پنج روزه درمان کنند.
آنتی بیوتیک های رایجی که برای درمان عفونت های مثانه به کار می رود، شامل تری متوپریم، سیپروفلوکسین و آموکسی سیلین-کلاوولانات پتاسیم است.
اگر فرد عفونت داشته باشد، همواره باید تمام آنتی بیوتیک های خود را مصرف کند، حتی اگر بهتر شده باشد. این کار مانع از بازگشت عفونت می شود.
درمان UTI های پیچیده، سخت تر است. عفونت کلیه معمولا در این گروه قرار می گیرد. در صورت ابتلا به UTI پیچیده، ممکن است نیاز به تزریق وریدی آنتی بیوتیک و مصرف آنتی بیوتیک به مدت یک هفته یا بیشتر باشد.
بیشتر بخوانید: بهترین روش های درمان عفونت مثانه
درمان های خانگی عفونت مجرای ادراری
ممکن است پزشکان، برخی درمان های خانگی را به همراه آنتی بیوتیک برای درمان UTI تجویز کنند. این داروها می توانند به پیشگیری از UTI نیز کمک کنند. نمونه هایی از این درمان ها عبارت اند از:
- هر روز مقادیر زیادی از مایعات بنوشید تا رنگ ادرار، زرد کم رنگ شود.
- برخی تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن آب کرن بری یا مصرف محصولات کرن بری ممکن است به کاهش خطر UTI کمک کند. در حالی که گزارش های دیگر حاکی از آن است که علم ثابت نکرده است که کرن بری می تواند به تمام افراد کمک کند، اما ممکن است به برخی افراد کمک کند.
- پس از ادرار، از جلو به عقب تمیز کنید. این کار به زنان کمک می کند مانع از ورود باکتری از مقعد به مجراری ادراری شوند.
- همواره زمانی به دستشویی بروید که نیاز فوری پیدا می کنید. ادرار را به مدت طولانی نگه ندارید. همچنین، پیش از خواب به دستشویی بروید و مثانه خود را کاملا تخلیه کنید.
- هر بار پس از رابطه جنسی، به دستشویی بروید و ناحیه تناسلی را تمیز کنید.
استفاده از کمپرس آب گرم یا کیسه آب گرم در ناحیه شرمگاهی ممکن است به تسکین ناراحتی مربوط به عفونت مثانه کمک کند.
فاکتورهای ریسک ابتلا به عفونت مثانه و سایر عفونت های مجاری ادراری چیست؟
در صورتی که یک فرد، به تعداد دفعات کافی ادرار نکند، احتمال ابتلای او به عفونت مثانه بیشتر است. اگر افراد، ادرار خود را نگه دارند، باکتری می تواند در مثانه تجمع یابد و منجر به عفونت شود.
سعی کنید حداقل دو یا سه ساعت یک بار به دستشویی بروید تا از این اتفاق جلوگیری کنید.
ننوشیدن آب کافی، فاکتور ریسک دیگری برای عفونت مثانه است زیرا بدن نمی تواند با سرعت لازم ادرار را در مثانه به حرکت درآورد.
فاکتورهای ریسک برای التهاب مجرای ادراری، شامل ابتلا به عفونت انتقالی از طریق جنسی یا به خاطر آسیب به میزنای، مثلا از طریق نصب سوند ادراری است.
علاوه بر این فاکتورهای ریسک خاص برای عفونت مثانه، فاکتورهای ریسک کلی نیز برای تمام انواع UTI وجود دارد. شامل:
- بارداری
- دیابت، زیرا تغییراتی در سیستم ایمنی فرد ایجاد می شود که او را مستعد UTI می کند
- بزرگ شدن پروستات
- سطوح پایین استروژن، مثلا زمانی که زن در دوران یائسگی قرار دارد
- سابقه سنگ کلیه، که می تواند جریان ادرار را در طول مجرای ادراری مسدود کند
احتمال ابتلای زنان به عفونت مجرای ادراری نسبت به مردان بیشتر است زیرا مجرای ادراری آن ها کوچک تر است. باکتری لازم است مسافت کمتری را برای رسیدن به مثانه طی کند و می تواند باعث عفونت شود.
نتیجه گیری
پیش از آنکه عفونت مثانه بدتر شود و باعث عفونت کلیه شود، در پی درمان برآیید. عفونت های مثانه، ناراحت کننده یا دردناک هستند، اما به میزان بالایی با آنتی بیوتیک قابل درمان هستند.
برخی افراد در ابتلا به عفونت های مجاری ادراری مکرر، مستعدتر هستند. در این مورد، ممکن است پزشک، توصیه به تغییر سبک زندگی و مصرف آنتی بیوتیک های پیشگیرانه کند.
بنابراین در صورتی که مشکلی که مجاری ادراری و مثانه دارید و درمان های خانگی موجب برطرف شدن علائم تان نشد، به پزشک اورولوژیست مراجعه کنید.
هم اکنون برای دریافت از نوبت پزشک اورولوژیست کلینیک یادمان، دکتر علی حاجب جهت تشخیص نوع عفونت و آزمایش و درمان مشکلات مثانه و مجراری ادراری و انجام تست نوار مثانه با شماره های زیر تماس بگیرید.
تلفن ثابت
تلفن همراه
آدرس:
تهران، شهرک غرب، بلوار فرحزادی، دویست متر بالاتر از بلوار دادمان، کوچه ناخدا محتاج، انتهای بن بست، پلاک یک، طبقه یک
