نوروپاتی محیطی

4 دقیقه مطالعه

1 بهمن 1398

بدون دیدگاه

نوروپاتی محیطی چیست؟

نوروپاتی محیطی، مشکلی است که عصب های محیطی را درگیر می کند.

این ها، عصب هایی هستند که حس لامسه، احساس درد و دما و استحکام ماهیچه را کنترل می کنند.

اغلب اوقات، مشکل از انگشتان دست و پا آغاز می شود. با تشدید بیماری، مشکل به سمت اندام ها حرکت می کند و باعث درد و از دست رفتن حس در پاها، ساق پا و دستان می شود.

فرد مبتلا به نوروپاتی محیطی، در انگشتان دست و پا، احساس کمتری دارد.

ممکن است در حفظ تعادل مشکل داشته باشد و انجام کارهایی که نیازمند هماهنگی است، مثل راه رفتن یا بستن دکمه ها، برایش دشوار باشد.

علت ایجاد نوروپاتی محیطی چیست؟

پزشکان، همیشه نمی دانند علت نوروپاتی محیطی چیست. اغلب، ناشی از مشکلات سلامتی دیگر است. می تواند در بین اعضای خانواده نیز شایع باشد.

شایع ترین علت، دیابت است. قند خون بسیار بالا، به مدت طولانی، می تواند موجب آسیب عصبی شود.

مشکلات دیگر نیز می تواند باعث نوروپاتی محیطی شود، مثل:

مشکلات کلیوی. این مشکلات منجر به ورود مواد سمی به خون می شوند که این مواد به عصب ها آسیب می رسانند.
کمبود ویتامین و اختلال مصرف الکل. عدم دریافت مواد مغذی کافی، مثل ویتامین B12 به عصب ها آسیب می رساند.

مصرف بیش از حد الکل و رژیم غذایی ناسالم، منجر به کمبود ویتامین می شود.

بیماری عفونی یا التهابی، مثل HIV یا سندروم گیلن باره. این بیماری ها به اعصاب مرکزی و محیطی آسیب می رسانند.
تماس با مواد سمی، مثل آرسنیک یا از طریق داروهای مخصوص مثل داروهایی که در شیمی درمانی استفاده می شوند.

علائم نوروپاتی محیطی چیست؟

علائم، به آهستگی و به مرور زمان، خود رانشان می دهند. شایع ترین آن ها عبارت اند از:

بی حسی، گرفتگی و سوزش، به خصوص در ساق پاها، دست ها و پاها.
از دست دادن احساس
سوزش، پرش یا درد در ساق پاها، دست ها و پاها. اغلب اوقات، درد در شب ها بدتر می شود.
ضعف و از دست دادن تعادل

نحوه تشخیص نوروپاتی محیطی

ممکن است تشخیص نوروپاتی محیطی، سخت باشد زیرا علائم، متفاوت هستند.

افراد دیابتی باید هر سال، معاینه کامل پا انجام دهند. طی معاینه پا، پزشک، نشانه های نوروپاتی محیطی را بررسی خواهد کرد.

پزشک با پرسیدن سوالاتی در مورد موارد زیر شروع خواهد کرد:

علائم فرد
سابقه پزشکی، شامل مصرف الکل، خطر عفونت HIV یا تماس با مواد سمی
سابقه پزشکی خانواده، شامل بیماری عصبی

پزشک، استحکام ماهیچه ای و توانایی احساس تماس، دما و درد را نیز بررسی خواهد کرد. این تست ها شامل الکترومایوگرافی و تست های هدایت عصبی خواهد بود.

تست های خونی نیز برای اطلاع از ابتلا به دیابت، کمبود ویتامین، بیماری تیروئید یا مشکلات کلیوی که ممکن است مسبب نوروپاتی باشد، انجام می شود.

بیشتر بخوانید: آسیب های اعصاب محیطی

بیشتر بخوانید: تست نوار عصب و عضله EMG,NCV شهرک غرب

نحوه درمان

تمرکز درمان نوروپاتی محیطی روی کاهش علائم، از طریق درمان مشکلی که باعث آن شده است، می باشد.

برای مثال، کمبود ویتامین ناشی از مصرف زیاد الکل می تواند به کمک رژیم غذایی سالم، مصرف مکمل های ویتامین و توقف مصرف الکل، درمان شود.

در صورت ابتلا به دیابت، کنترل قند خون می تواند سرعت نوروپاتی را کاهش دهد و آن را بهبود بخشد.

برای افزایش استحکام ماهیچه و کمک به کنترل ماهیچه، فیزیوتراپی انجام می شود.

داروهای بدون نسخه می تواند درد عصبی خفیف را تسکین دهد. ممکن است پزشک، داروهایی را برای کمک به دردهای شدید، بی حسی، سوزش و ضعف نیز تجویز کند.

چگونه می توان در خانه از خود مراقبت کرد؟

ایجاد عادت های سالم می تواند اثرات نوروپاتی محیطی را کاهش دهد. رژیم غذایی مناسب، ورزش منظم، پرهیز از الکل و ترک سیگار ضروری است.

همچنین، مراقبت برای جلوگیری از آسیب، لازم است.

زمانی که پاها یا ساق پاها بی حس می شود، احتمال از دست دادن تعادل و افتادن بیشتر می شود.

در خانه:

فرش های سست را جمع کنید و مانع از درهم ریختگی خانه شوید.
- در راه پله ها، نرده های محکم نصب کنید.
- میله های دستگیره را در نزدیک دوش، وان حمام و توالت قرار دهید.
برای محافظت از دست ها:
- از دستگیره استفاده کنید و از آب داغ در هنگام آشپزی دوری کنید.
- همیشه آب وان یا دوش را به کمک بخشی از بدن که می تواند دما را به طور طبیعی حس کند، مثل آرنج، تست کنید.
هر روز پاهای خود را چک کنید (یا از کس دیگری بخواهید برایتان چک کند):
- تمام نقاط پا، شامل انگشتان پا را نگاه کنید.
- از یک آینه دستی یا یک آینه بزرگنمایی که روی دیوار حمام، نزدیک زمین وصل شده است برای معاینه پاهای خود استفاده کنید.