اختلال نعوظ (ED) در مردان
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ زمانی است که یک مرد نمی تواند برای برقراری رابطه جنسی، به حالت نعوظ برسد یا آن را حفظ کند.
این وضعیت می تواند:
- یک ناتوانی کامل باشد،
- توانایی ناپایدار باشد، یا
- تمایل به حفظ نعوظ های مختصر باشد.
بیش از 18 میلیون مرد بزرگسال در ایالات متحده، اختلال نعوظ دارند. در واقع، حداقل 50 درصد از مردان بالای 50 سال، تا حدودی این توانایی را از دست می دهند.
تنها 10 درصد از مردان در پی درمان بر می آیند و بسیاری (50 درصد)، پس از شروع درمان، آن را ادامه نمی دهند زیرا از مطرح کردن مشکلات جنسی خود با پزشک خجالت می کشند.
هیچ نیازی به رنج کشیدن در سکوت نیست.
دلایل اختلال نعوظ
نعوظ زمانی رخ می دهد که خون، به درون اجسام غار مانند جریان می یابد و در آنجا به دام می افتد.
اگر خون در رسیدن یا ماندن در این اجسام غار مانند مشکل داشته باشد،ممکن است فرد دچار اختلال نعوظ شده باشد.
دلایل بسیاری برای اختلال نعوظ وجود دارد، مانند این عارضه ها/شرایط:
- عارضه های مربوط به عروق
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- بیماری قلبی عروقی
- دیابت
- آسیب
- آسیب نخاعی
- آسیب لگنی
- بیماری نورولوژیکی
- سکته مغزی
- پارکینسون
- آلزایمر
- پرتودهی به لگن برای سرطان
- اندوکرین
- هایپوگنادیسم (تستوسترون پایین)
- هایپرپرولاکتمی (سطوح بالای پرولاکتین)
- جراحی لگن
- پروستاتکتومی ریشه ای (عمل جراحی برای برداشتن جزئی یا کامل پروستات)
- اثرات جانبی دارو
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد فشار خون
- آنتی آندروژن ها (مسدودکننده تستوسترون)
- آنتی آریتمی ها (داروی ریتم قلب)
- الکل
- سیگار
- کوکایین و ماریجوانا
دیابت و اختلال نعوظ
نیمی از مردان مبتلا به دیابت، طی 10 سال اول پس از تشخیص، اختلال نعوظ را تجربه می کنند.
سطح بالای قند خون می تواند به اعصابی که تحریک جنسی را کنترل می کنند، آسیب برساند.
قند بالا می تواند به آن دسته از عروق خونی نیز آسیب برساند که برای رساندن جریان خون کافی به آلت تناسلی به منظور رسیدن به نعوظ و حفظ آن، مورد نیاز هستند.
در حالی که داروهای خوراکی، اولین گام درمان هستند، اما تنها بر روی حدود 50 درصد از مردان مبتلا به دیابت موثر هستند.
احتمال اینکه مردان دیابتی به گزینه های درمانی دیگر از جمله پمپ، تزریق آلت تناسلی و ایمپلنت آلت تناسلی روی بیاورند، بیشتر است.
اگرچه، میزان رضایت بخشی ایمپلنت آلت تناسلی در میان تمام روش های درمانی، بیشتر است.
بیشتر بخوانید: دیابت و اختلال نعوظ
اختلال نعوظ و بیماری قلبی
اختلال نعوظ گاهی می تواند علامتی هشداردهنده از بیماری قلبی در حال حاضر یا در آینده باشد.
در واقع، تقریبا در 70 درصد موارد، اختلال نعوظ می تواند پیش از بیماری شریان کرونر رخ دهد.
زمانی که فرد به بیماری قلبی یا بیماری شریان کرونر (انسداد عروق خونی) مبتلا است، این بیماری، شریان های کوچک درون آلت تناسلی را زودتر تحت تاثیر قرار می دهد.
بسیاری اوقات، در صورتی که ابتلا به بیماری قلبی عروقی عامل اختلال نعوظ باشد، فرد به کاردیولوژیست ارجاع داده می شود.
تقویت سلامت قلب می تواند به کاهش ریسک اختلال نعوظ کمک کند. می توان با اقدامات زیر شروع کرد:
- افزایش فعالیت فیزیکی
- ترک دخانیات
- رژیم غذایی سالم و متعادل
سرطان پروستات و اختلال نعوظ
اختلال نعوظ، یکی از عوارض احتمالی درمان های سرطان پروستات است. عصب هایی که نعوظ را کنترل می کنند، از نزدیکی پروستات عبور می کنند و ممکن است طی درمان، آسیب ببینند.
اگرچه، برخی مردان، دوباره به سطح قبلی خود در توانایی نعوظ دست می یابند، اما ممکن است تا یک سال به طول بیانجامد، در حالی که بعضی مردان هرگز به قابلیت نعوظ طبیعی دست پیدا نمی کنند.
پرتودهی برای سرطان پروستات می تواند طی دو یا سه سال پس از درمان باعث ظهور تدریجی علائم اختلال نعوظ شود.
در صورت تجربه اختلال نعوظ پس از تحمل درمان سرطان پروستات، می توان دوباره به رابطه جنسی سالم دست یافت.
درمان اختلال نعوظ
برای مطالعه روش های کامل درمان اختلال نعوظ به لینک زیر مراجعه کنید.
درمان های بسیاری برای اختلال نعوظ وجود دارد، از جمله:
- قرص
- داروهای تزریقی
- شیاف
- ابزارهای خلا
- جراحی
فقط جراحی، درمان واقعی را محقق می کند، اما معمولا مردان ترجیح می دهند ابتدا گزینه های کمتر تهاجمی دیگر را تجربه کنند.
قرص های اختلال نعوظ
در حال حاضر، سه نوع قرص(ویاگرا/سیلدنافیل، لویترا/واردنافیل، سیالیس/تادالافیل) دارای تاییدیه FDA موجود است.
این قرص ها، بازدارنده های فسفو دی استراز نام دارند، به این معنی که ماده شیمیایی را که مانع از نعوظ می شود، مسدود می کنند.
ویاگرا در سال 1998 معرفی شد (بقیه در سال 2003) و در دیدگاه مردان و شریک های آن ها نسبت به اختلال نعوظ، انقلابی ایجاد کرد.
استفاده از داروهای اختلال نعوظ
به خاطر داشته باشید که این داروها تقویت کننده هستند، نه قرص های جادویی؛ باید تحریک جنسی شده باشید تا این قرص ها عمل کنند.
این قرص ها معمولا در چند بار اول، عمل نمی کنند. در اینجا دستورالعمل هایی برای مصرف درست ویاگرا، لویترا یا سیالیس آورده شده است:
- دارو را یک ساعت پیش از فعالیت جنسی مصرف کنید.
- قرص ها، مخصوصا ویاگرا، را پیش از وعده غذایی یا پس از یک میان وعده مختصر مصرف کنید. در صورتی که معده پر باشد، قرص ها به خوبی جذب نمی شوند.
لازم است پیش از تصمیم گیری در مورد اثربخشی قرص ها، حداقل 4 بار آن ها را مصرف کرد.
اثرات جانبی داروهای اختلال نعوظ
همانند هر داروی دیگری، این داروها نیز عوارضی دارند، مانند:
- سردرد
- سرخی صورت
- آشفتگی معده
- کمردرد (سیالیس)
- حساسیت به نور
- تاری دید
در صورت مصرف نیتروگلیسیرین، داروهای حاوی نیترات یا حتی وجود نیتروگلیسیرین در خانه، هرگز این داروها را مصرف نکنید.
این داروها از فرد در مقابل بیماری های انتقالی از طریق جنسی محافظت نمی کنند.
باید به خاطر داشته باشید این داروها فقط باید با تجویز پزشک مصرف شوند.
هرگز این داروها را به دوستان یا اعضای خانواده پیشنهاد نکنید زیرا ممکن است به عارضه هایی مبتلا باشند که مانع از مصرف این داروها می شوند.
اگر قرص های اختلال نعوظ موثر نبود، چه باید کرد؟
در صورتی که قرص ها موثر نبودند یا اثرات جانبی بسیار آزاردهنده بود، می توان از درمان های جایگزین استفاده کرد. از جمله:
- تزریق
- شیاف
- ابزارهای خلا
- جراحی
ابزارهای خلا
ابزار خلا، یک ابزار خارجی است که دور آلت تناسلی قرار می گیرد.
با پمپ کردن آن، خون به داخل آلت تناسلی کشیده می شود و سپس یک حلقه مخصوص دور تنه آلت تناسلی قرار می گیرد تا آن را به حالت نعوظ نگه دارد.
این ابزارها عموما بی خطر هستند (اگرچه تاکنون عوارض بسیار نادر ولی جدی گزارش شده است).
مزایا
کار خود را به خوبی انجام می دهد
اثرات جانبی دارو را ندارد
ارزان ترین راه است
معایب
- استفاده از آن پر زحمت است
- نعوظ غیر طبیعی
- کبودی یا پارگی عروق خونی
- درد آلت تناسلی
- درد در هنگام انزال
- بی حسی
- ناپایداری نعوظ
- ممکن است آلت برای شریک جنسی سرد به نظر برسد
- رضایت کلی ضعیف
تزریق
می توان داروها را مستقیما به کمک یک سوزن کوچک به داخل آلت تناسلی تزریق کرد. داروها و ترکیبات دارویی بسیاری وجود دارد، از جمله الپروستادیل، فنتولامین و پاپاوارین.
معمولا پس از 5 تا 10 دقیقه پس از تزریق این داروها می توان به نعوظ رسید. نعوظ باید بین 20 دقیقه تا 1 ساعت دوام داشته باشد.
تزریق به آموزش نیاز دارد. همیشه اولین تزریق در مطب انجام می شود تا نحوه انجام آن و دوز مناسب به فرد آموزش داده شود.
بیماران معمولا برای تزریق به آلت خود دچار اضطراب می شوند، اما همواره متعجب می شوند که فرآیند، چقدر بدون درد است.
مزایا:
- بسیار موثر (85%)
- مشابه نعوظ طبیعی
معایب:
- خطر نعوظ طولانی مدت
- خطر ایجاد زخم بر روی آلت تناسلی
- درد در هنگام تزریق (معمولا خفیف)
- کبودی یا خونریزی
- انجام دشوار آن در صورت داشتن لرزش دست یا بینایی ضعیف یا چاقی مفرط
- رضایت اندک در طولانی مدت (کمتر از 40%)
اگرچه اغلب اوقات تزریق، موثر است اما استفاده طولانی مدت از آن توصیه نمی شود.
شیاف
محتوای شیاف های مجرای ادراری، همانند تزریق های اختلال نعوظ است (آلپروستادیل)، فقط با این تفاوت که به شکل گلوله هستند.
گلوله وارد مجرای ادراری می شود و در آنجا حل می شود.
مشابه تزریق، اولین جاگذاری شیاف در مطب انجام می شود تا اطمینان حاصل شود هیچ مشکلی وجود ندارد و انجام آن برای فرد راحت است.
مزایا:
- هیچ سوزنی در کار نیست
- مشابه نعوظ طبیعی است
- بهترین نعوظ را برای سر آلت تناسلی ایجاد می کند
- به ندرت باعث ایجاد زخم یا نعوظ طولانی مدت می شود
معایب:
- درد در آلت تناسلی (30%)
- گران قیمت
- اثرگذاری کمتر از تزریق (50%)
- خونریزی از مجرای ادراری
- دشواری در استفاده در صورت داشتن لرزه دست یا بینایی ضعیف یا چاقی مفرط
- رضایت اندک در طولانی مدت (کمتر از 40%)
با وجود تقاضا برای استفاده از شیاف، اثرگذاری آن ها نسبتا ضعیف است و رضایت کلی بیمار تقریبا پایین است.
آیا خودارضایی می تواند باعث اختلال نعوظ شود؟
گزینه های جراحی برای اختلال نعوظ
درمان های پزشکی برای اختلال نعوظ می تواند منجر به نعوظ رضایتبخش شود اما باعث درمان طولانی مدت نمی شود.
اغلب مردها و شریک های آن ها خواستار موارد زیر هستند:
- نعوظی که سفت و سخت است و رضایت لازم را برای فعالیت جنسی فراهم می کند
- توانایی خود به خودی بودن در زندگی جنسی
- توانایی پیش بینی و کنترل مدت زمان نعوظ و تعداد دفعات استفاده از آن
- نعوظی که به طور طبیعی و بدون ابزار یا موانع دیگر رخ می دهد
در حال حاضر، ایمپلنت های آلت تناسلی، نزدیک ترین مورد به یک نعوظ طبیعی هستند.
ایمپلنت ها با 95 درصد رضایت بخشی، به وضوح از سایر روش ها پیشی گرفته اند (در مقایسه با 50 درصد برای قرص، 40 درصد برای تزریق و 20 درصد برای ابزارهای خلا).
تلفن ثابت
تلفن همراه
آدرس:
تهران، شهرک غرب، بلوار فرحزادی، دویست متر بالاتر از بلوار دادمان، کوچه ناخدا محتاج، انتهای بن بست، پلاک یک، طبقه یک
