ارتباط بین هموروئید و مثانه بیش فعال (OAB)
چه ارتباطی بین هموروئید و مثانه بیش فعال (OAB) وجود دارد؟
هموروئید (بواسیر) و مثانه بیش فعال (OAB) می توانند به دلیل مشکل در عضلات کف لگن رخ دهند. این ماهیچه ها از اندام های لگن از جمله مثانه، رکتوم و مقعد حمایت و نگهداری می کنند.
یک مشکل در کف لگن می تواند باعث ایجاد مشکلات متعدد در این نواحی شود. در برخی موارد، فرد ممکن است علاوه بر مثانه بیش فعال (OAB) به هموروئید نیز مبتلا شود.
اختلال در عملکرد عضلات کف لگن ممکن است با مشکلات دیگری همراه باشد، از جمله:
- انسداد در جریان مدفوع : این ناتوانی در تخلیه کامل روده است.
- انقباض متناقض عضله پوبورکتالیس (PPC) : به انسداد مدفوع مرتبط با عضله پوپورکتالیس کف لگن اشاره دارد. در این حالت، هنگام دفع مدفوع، عضله شل نمی شود.
- افتادگی کف لگن : عارضه ای است که در آن یک یا چند اندام لگن از جای خود خارج شده و به داخل واژن می لغزند.
- رکتوسل : رکتوسل نازک شدن دیواره بین واژن و راست روده است که مانع از تخلیه کامل رکتوم در هنگام دفع مدفوع می شود. رکتوسل کف لگن را ضعیف می کند.
- نورالژی پودندال : این عارضه درد در اعصاب لگن است. ممکن است بعد از زایمان یا بدون علت واضح رخ دهد.
- کوکسیگودنیا : کوکسیگودنیا به درد در دنبالچه اشاره دارد.
- سندرم لواتور آنی : این عارضه اسپاسم غیر طبیعی عضلات کف لگن است.
همچنین ممکن است فرد پس از جراحی برای هموروئید شدید، به مثانه بیش فعال (OAB) یا سایر مشکلات موقتی در دفع ادرار دچار شود.
هموروئید رگ های خونی بزرگ شده در داخل یا اطراف مقعد هستند، در حالی که OAB نیاز ناگهانی به دفع ادرار است. ممکن است فرد هر دو مورد را به طور همزمان تجربه کند. این مشکلات ممکن است به دلیل اختلال عملکرد کف لگن یا پس از جراحی برای هموروئید رخ دهد. برای درمان و تشخیص هموروئید و مثانه بیش فعال به کلینیک یادمان تب در تهران مراجعه کنید.
هموروئید داخلی و خارجی
هموروئید وریدهای بزرگ شده در داخل یا اطراف مقعد هستند. دو نوع هموروئید وجود دارد: داخلی و خارجی.
- هموروئیدهای داخلی : در داخل راست روده ایجاد می شوند. آنها معمولاً بدون درد هستند اما در صورت افتادگی و لغزیدن به خارج از مقعد احتمالا دردناک باشند.
- هموروئیدهای خارجی : در اطراف مقعد ایجاد می شوند. اگرچه پوست روی آنها حساس است، اما معمولاً دردناک نیستند، مگر اینکه بسیار متورم بوده یا لخته خون در داخل آنها ایجاد شود.
مثانه بیش فعال
مثانه بیش فعال (OAB) عارضه ای است که در آن فرد احساس نیاز ناگهانی به دفع ادرار می کند. ممکن است همراه با OAB، بی اختیاری فوری یا ترشح غیرمنتظره ادرار قبل از رسیدن به دستشویی رخ دهد.
فرد مبتلا به مثانه بیش فعال (OAB) گاهی چندین بار در طول شب برای ادرار کردن از خواب بیدار می شود. برخی از افراد به دلیل یک بیماری زمینه ای به نام پلی اوری، که در آن بدن بیش از حد معمول ادرار تولید می کند، دچارOAB می شوند. این عارضه اغلب با دیابت همراه است.
مثانه بیش فعال مشابه بی اختیاری استرسی نیست، که در آن ادرار هنگام عطسه یا سرفه نشت می کند.
علل احتمالی OAB عبارتند از:
- سالخوردگی
- عفونت دستگاه ادراری (UTI)
- بیش فعالی ماهیچه های مثانه
- ضعف عضلات کف لگن
- ارتباط نامناسب بین مغز و مثانه
- یک بیماری زمینه ای، مانند مولتیپل اسکلروزیس یا سکته مغزی
- عوارض جانبی برخی داروها
علائم هموروئید
در زیر برخی از علائم مرتبط با هموروئید آورده شده است:
هموروئید داخلی : این هموروئیدها در داخل راست روده ایجاد می شوند. آنها معمولاً بدون درد هستند اما ممکن است خونریزی کنند.
فرد مبتلا به هموروئید داخلی ممکن است هنگام پاک کردن پس از اجابت مزاج متوجه خون تازه و قرمز روشن روی دستمال کاغذی شود.
هموروئید خارجی : در این نوع هموروئید، بواسیر در خارج از راست روده ایجاد می شود. فرد مبتلا به هموروئید خارجی ممکن است علائم زیر را تجربه کند:
- خارش نزدیک ناحیه مقعد
- توده های سفت و حساس در نزدیکی مقعد
- درد در نزدیکی مقعد هنگام نشستن
بیشتر بخوانید : آزمایش و تشخیص اختلالات روده بزرگ و مقعد
علائم مثانه بیش فعال (OAB)
علامت اصلی OAB نیاز ناگهانی به دفع ادرار است که ممکن است با موارد زیر همراه باشد:
- ترشح ادرار اندک
- بیش از هشت بار ادرار کردن در طول روز
- بیش از یک بار ادرار کردن در شب
درمان هموروئید
درمان هموروئید بستگی به شدت بیماری دارد. برخی از گزینه های درمان عبارتند از:
- جلوگیری از یبوست با هیدراته نگه داشتن بدن و خوردن غذاهای پر فیبر
- درمان یبوست با نرم کننده های مدفوع یا مکمل های فیبر مانند متیل سلولز
- اجتناب از حرکات اجباری روده
- نشستن در توالت برای مدت کوتاه
- استفاده از حمام سیتز یا نشستن در آب گرم برای کاهش درد هموروئید
- استفاده از پماد هیدروکورتیزون بدون نسخه یا کرم بی حس کننده تجویزی برای تسکین موضعی
- نوشیدن آب بیشتر برای جلوگیری از سفت شدن مدفوع
روش های غیر جراحی درمان هموروئید
در صورت ادامه یا بدتر شدن علایم هموروئید، فرد باید به پزشک مراجعه کند. پزشک احتمالا یکی از گزینه های درمانی زیر را توصیه می کند:
بستن باند لاستیکی (RBL)
بستن باند لاستیکی یک روش سرپایی است که در آن یک متخصص خدمات بهداشتی برای قطع جریان خون یک نوار لاستیکی را در اطراف پایه هموروئید قرار می دهد. بواسیر باید در عرض 7 روز پس از این عمل چروکیده و از بین برود. میزان موفقیت درمان می تواند متفاوت باشد.
اسکلروتراپی
این روش شامل تزریق یک محلول به هموروئید است. با ایجاد بافت اسکار در اثر تزریق این محلول جریان خون به هموروئید قطع می شود و میزان موفقیت درمان بالاست. هموروئید در اکثر افرادی که تحت درمان با این روش قرار می گیرند، در طول 6 تا 12 ماه عود نمی کند.
انعقاد نوری مادون قرمز
این روش شامل هدایت نور مادون قرمز به هموروئید است. گرما با تشکیل بافت اسکار، جریان خون را از بین برده و هموروئید را کوچک می کند. بر اساس یک مطالعه در سال 2017، در این روش از بین بردن هموروئید، میزان خونریزی و درد کمتر و زمان بهبودی بهتر از از بین بردن بواسیر با جراحی است.
لخته‌سازی الکتریکی
این روش شامل هدایت جریان الکتریکی به داخل هموروئید است. با تشکیل بافت اسکار ناشی از این جریان الکتریکی، جریان خون از بین رفته و هموروئید کوچک می شود.
لخته‌سازی الکتریکی با آندوسکوپی یک نوع روش کمتر تهاجمی است. این روش سریع است و طبق مطالعات بعد از آن هموروئید به مدت یک سال عود نمی کند.
روش های جراحی در درمان هموروئید
کمتر از 10 درصد از افراد مبتلا به هموروئید علامت دار نیاز به جراحی دارند. درمان با جراحی ممکن است در یک بیمارستان یا یک مرکز سرپایی انجام شود. گزینه های درمان با جراحی عبارتند از:
هموروئیدکتومی
این درمان شامل برداشتن هموروئید با جراحی تحت بیهوشی است. ممکن است برای فردی که هموروئید خارجی بزرگ یا هموروئید داخلی پرولاپس پاسخ نداده به درمان دارد، لازم باشد. فرد در هفته اول پس از جراحی نیاز به داروهای مسکن درد خواهد داشت. بهبودی و امکان بازگشت به فعالیت های عادی تا 10 روز پس از جراحی زمان می برد.
هموروئیدوپکسی منگنه
پزشک از ابزار منگنه برای برداشتن بافت هموروئید یا بازگرداندن هموروئید لغزیده به خارج، به داخل مقعد استفاده می کند. فرد در طول مدت عمل تحت بیهوشی خواهد بود. هموروئیدوپکسی منگنه زمان بهبودی سریع تر و درد کمتری دارد، اما موارد عود پس از آن بیشتر است. برخی از هموروئیدها برای این نوع درمان خیلی بزرگ هستند.
درمان مثانه بیش‌فعال
پزشک ممکن است طیف وسیعی از درمان ها را برای مثانه بیش فعال توصیه کند.
درمان برای مثانه بیش‌فعال شامل رفتار درمانی است که هدف آن تغییر رفتار یا محیط فرد می باشد. این مداخلات را می توان با درمان های دیگر ترکیب کرد. مثالهایی از این نوع درمان ها عبارتند از:
- تغییر عادات دفع با آموزش مثانه برای رفتن به دستشویی در زمان های خاص
- تاخیر در دفع ادرار برای افزایش مدت زمان نگه داشتن ادرار
- دفع بیشتر که در آن شخص دو بار متوالی به توالت می رود تا مثانه را به طور کامل خالی کند، قبل از اینکه منتظر زمان مشخصی برای رفتن به دستشویی باشد.
- تمرینات کف لگن برای تقویت عضلات لگن و بهبود کنترل مثانه
- تکنیک های کنترل حس نیاز به دفع ادرار، که ممکن است شامل تلقین یا حواس پرتی باشد
- کنترل میزان دریافت مایعات یا کاهش مصرف کافئین
- پرهیز از غذاهای تحریک کننده مثانه
- کاهش وزن
بیشتر بخوانید : رژیم غذایی برای مثانه پرکار
سایر روش های درمان مثانه بیش فعال
از جمله روش های دیگری که برای درمان مثانه بیش فعال استفاده می شوند عبارتند از:
آنتی موسکارینیک ها
این داروها گیرنده هایی را که فعالیت ماهیچه ای دیواره مثانه را کاهش می دهند، مسدود می کنند. آنها به صورت قرص، مایع یا پچ ترانس درمال موجود هستند. به عنوان مثال می توان به سولیفناسین و تولترودین اشاره کرد.
میرابگرون (Mirabegron)
این دارو با شل کردن ماهیچه های دیواره مثانه امکان ذخیره ادرار بیشتری را در مثانه می دهد. در نتیجه تعداد دفعات نیاز به دفع کمتر می شود.
نورومدولاسیون
در این درمان از پالس های الکتریکی برای بهبود ارتباط بین مغز و مثانه استفاده می شود.
بوتاکس
این درمان شامل تزریق بوتاکس به مثانه، تحت بی حسی موضعی، برای شل شدن عضلات دیواره مثانه است. این درمان نیاز به تکرار دارد.
جراحی
گاهی برای درمان بیش فعالی مثانه نیاز به جراحی است. به علت خطرات جراحی، کمتر از این یک گزینه درمانی استفاده می شود.
بیوفیدبک
این روش درمان شامل یادگیری کنترل عملکردهای بدن با آگاه شدن از آنها است.
اثرات موقت جراحی هموروئید بر روی مثانه
فرد ممکن است پس از جراحی هموروئید دچار احتباس ادرار شود. این مشکل ممکن است در نتیجه موارد زیر رخ دهد:
- داروهای بیهوشی، مانند بلوک اپیدورال یا بلوک عصبی ستون فقرات
- تسکین موضعی درد که تشخیص زمان نیاز به ادرار کردن را برای فرد دشوار می کند
- تحریک اعصاب لگن
- درد
علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- فشار یا درد در لگن
- مشکل در ادرار کردن با وجود نیاز به دفع
- دفع مقدار کمی ادرار اما احساس اینکه مقدار بیشتری در مثانه وجود دارد
- ناتوانی در دفع ادرار که ممکن است منجر به عفونت دستگاه ادراری شود
- احتباس ادرار گاهی بدون مداخله درمانی برطرف می شود. احتباس شدید ادرار ممکن است نیاز به توجه فوری یا درمان توسط متخصص داشته باشد.
برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : ۰۲۱۸۸۰۷۳۱۳۶ و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره ۰۹۳۳۷۸۳۶۸۲۰ در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک ۰۲۱۸۸۵۷۱۵۲۳ و ۰۲۱۸۸۵۹۱۳۵۸
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.
