بوتاکس برای درمان مثانه پرکار

3 دقیقه مطالعه

29 بهمن 1398

بدون دیدگاه

بوتاکس کاربرد تایید شده جدیدی دارد و دیگر فقط برای چین و چروک ها نیست. در سال 2013، سازمان غذا و داروی ایالات متحده، کاربرد بوتاکس را به درمان مثانه پرکار (OAB) یا مثانه بیش فعال گسترش داد.

مثانه پرکار OAB

پرکاری مثانه، یک بیماری نیست، بلکه مجموعه ای از علائم مرتبط با عملکرد مثانه است.

اگر مطمئن نیستید OAB دارید، سوالات زیر را از خود بپرسید:

آیا اغلب احساس نیاز فوری به ادرار را تجربه می کنم؟
آیا نیاز دارم حداقل هشت بار در روز یا بیش از دو بار در شب ادرار کنم؟
آیا به طور مکرر دچار نشت ادرار می شوم؟

اگر پاسخ شما به حداقل دو سوال، بله است، پس ممکن است OAB داشته باشید.

بوتاکس برای مثانه پرکار OAB

برای کنترل مثانه پرکار OAB، پزشک، درمان های مختلفی را که مبتنی بر آرام کردن عصب ها و ماهیچه های اطراف مثانه است، تجویز می کند.

این درمان ها معمولا به صورت داروهایی هستند که می توانید به شکل قرص، پچ یا مایع مصرف کنید.

بوتاکس در مورد افرادی تایید شده است که داروهای آنتی کولینرژیک برای آن ها موثر نبوده است.

بوتاکس، کار خود را با آرام کردن عصب هایی که معمولا ماهیچه های مثانه را بیش از حد تحریک می کند و منجر به احساس نیاز فوری به ادرار می شود، انجام می دهد.

نحوه انجام تزریق

معمولا پزشک، تزریق بوتاکس را در مطب خود انجام می دهد. تزریق، خیلی طول نمی کشد.

پزشک، بوتاکس را در ماهیچه مثانه تزریق می کند. سپس، فرد حداقل به مدت 30 دقیقه باید در مطب منتظر بماند.

لازم است تا زمان ادرار نیز صبر کند. این انتظار به پزشک اجازه می دهد مطمئن شود فرد، بوتاکس را تحمل می کند و هیچ مشکلی در ارتباط با تزریق وجود ندارد. اغلب افراد، تزریق را به خوبی تحمل می کنند.

اثرات تزریق بوتاکس می تواند تا 8 ماه دوام داشته باشد. پس از آن، در صورت نیاز به تزریق دیگر، فرد را مطلع خواهد کرد.

محدودیتی در مدت زمان استفاده از بوتاکس برای OAB وجود ندارد. اگرچه، FDA توصیه می کند درمان ها حداقل 12 هفته فاصله داشته باشند.

میزان اثربخشی بوتاکس بر مثانه پرکار OAB

عملکرد موثر بوتاکس زمان می برد. با این حال، اغلب افراد طی دو هفته اول پس از تزریق بوتاکس، متوجه کاهش علائم OAB می شوند.

مطالعه ای که در سال 2012 در ژورنال پزشکی انگلستان (NEJM) منتشر شد نشان می دهد بوتاکس، در درمان بی اختیاری ادراری، به خوبی قرص های آنتی کولینرژیک عمل می کند.

در واقع، به نظر می رسد بوتاکس، کمی بهتر عمل می کند.

این پژوهش نشان می دهد پس از تنها یک ماه، درصد بالاتری از زنان دریافت کننده بوتاکس، گزارش دادند که علائم بی اختیاری ادراری کنترل شده است. این اثرات، تا یک سال، باقی مانده است.

برخی عوارض جانبی

در حالی که تحقیقات نشان داده است بوتاکس به مدیریت علائم OAB کمک کرده است، عوارض جانبی نیز داشته است.

پژوهش NEJM نشان می دهد زنانی که تزریق بوتاکس انجام داده اند، در مقایسه با زنانی که از قرص های آنتی کولینرژیک استفاده کرده اند، تعداد ابتلای بیشتری به عفونت سیستم ادراری داشته اند.

اگرچه، احتمال اینکه قرص ها باعث خشکی دهان شوند، بیشتر از بوتاکس بوده است.

نتیجه گیری

با تایید درمان OAB توسط بوتاکس، اکنون افراد، گزینه دیگری نیز دارند. این روش، به خصوص می تواند برای افرادی که با انواع دیگر درمان های OAB، به موفقیت نرسیده اند، مفید باشد.