تست آلدوسترون
تست آلدوسترون میزان آلدوسترون خون را اندازه گیری می کند. آلدوسترون، هورمونی است که توسط غدد آدرنال ساخته می شود.
غدد آدرنال بر روی کلیه ها قرار گرفته و مسئول تولید هورمون های مهم و متعددی هستند. آلدوسترون، بر فشار خون تاثیر داشته و در کنار اعمال دیگر، سدیم و پتاسیم خون را نیز تنظیم می کند. به همین دلیل انجام تست آلدوسترون اهمیت بالایی دراد.
مقادیر زیاد آلدوسترون می تواند منجر به فشار خون بالا و کاهش سطح پتاسیم شود. این وضعیت، هایپرآلدوسترونیسم نامیده می شود.
هایپرآلدوسترونیسم اولیه می تواند ناشی از یک تومور آدرنال (معمولا خوش خیم یا غیر سرطانی) باشد. با این حال، هایپرآلدوسترونیسم ثانویه می تواند ناشی از عارضه های متعددی باشد، از جمله:
- تنگی شریان کلیوی
- نارسایی قلب
- سیروز
- برخی بیماری های کلیوی (مانند سندروم نفروتیک)
تست آلدوسترون چه مواردی را تشخیص می دهد؟
تست آلدوسترون، اغلب برای تشخیص اختلالات اندوکرینی به کار می رود که می تواند منجر به ناهنجاری های مربوط به الکترولیت و مایعات شود. از جمله:
- برخی عارضه های کلیوی
- مشکلات قلبی
- بیماری آدرنال
تست آلدوسترون به تشخیص موارد زیر نیز کمک می کند:
- فشار خون بالایی که کنترل آن دشوار بوده یا در جوانی رخ داده است
- کاهش فشار خون ناشی از ایستادن
- تولید بیش از حد آلدوسترون
- کم کاری غدد آدرنال
آمادگی برای تست آلدوسترون
پزشک از فرد می خواهد این تست را در زمان مشخصی از روز انجام دهد. زمان اهمیت دارد زیرا سطح آلدوسترون در طول روز تغییر می کند.
بالاترین سطح در هنگام صبح است.
گاهی نیز پزشک از فرد می خواهد:
- میزان سدیم مصرفی را تغییر دهد
- از فعالیت شدید پرهیز کند
- از مصرف شیرین بیان پرهیز کند
این فاکتورها می تواند سطح آلدوسترون را تحت تاثیر قرار دهد. استرس نیز ممکن است به طور موقت آلدوسترون را افزایش دهد.
وضعیت بدنی نیز اهمیت دارد. لازم است فرد 2 ساعت قبل از تست، حالت عمودی خود را حفظ کند.
عوارض دارویی و تست آلدوسترون
برخی داروها می توانند آلدوسترون را تحت تاثیر قرار دهند. در مورد تمام داروهای مورد استفاده، از جمله مکمل ها و داروهای بدون نسخه به پزشک اطلاع دهید.
پزشک در مورد نیاز به توقف یا تغییر هر یک از داروها پیش از تست به فرد اطلاع خواهد داد.
داروهایی که می تواند آلدوسترون را تحت تاثیر قرار دهد عبارت اند از:
- داروهای ضد التهابی غیر استروییدی مانند ایبوپروفن
- ادرارآورها
- قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری
- بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین از جمله بنازپریل
- استروییدها، از جمله پردنیزون
- مسدودکننده های بتا از جمله بیزوپرولول
- مسدودکننده های کانال کلسیم از جمله آمیلودیپین
- لیتیوم
- هپارین
- پروپرانولول
نحوه انجام تست آلدوسترون
تست آلدوسترون به نمونه خون نیاز دارد. نمونه گیری خون می تواند در مطب پزشک یا آزمایشگاه انجام شود.
ابتدا کادر درمان، ناحیه ای بر روی بازو یا دست را ضدعفونی کرده و یک نوار لاستیکی را دور بازو می بندد تا خون را در ورید جمع کند.
سپس، یک سوزن کوچک را وارد ورید می کند.
این کار ممکن است کمی تا قسمتی دردناک بوده و باعث ایجاد احساس سوزش شود. خون در یک یا چند لوله جمع آوری خواهد شد.
کادر درمان، نوار و سوزن را خارج و به محل ورود سوزن فشار وارد خواهد کرد تا خونریزی را متوقف و مانع از ایجاد کبودی شود.
سپس باندی روی محل ورود سوزن قرار خواهد گرفت.
ریسک خون گیری پایین بوده و یک تست غیر تهاجمی به حساب می آید. خطرات احتمالی این کار عبارت اند از:
- ورود چند باره ی سوزن به علت نیافتن رگ
- خونریزی شدید
- سرگیجه یا غش
- جمع شدن خون زیر پوست
- عفونت در محل ورود سوزن
بیشتر بخوانید: بالا بودن کراتینین خون و مشکلات کلیه
تفسیر نتایج تست آلدوسترون
پزشک، اطلاعات حاصل از تست را مرور خواهد کرد و پس از چند روز، نتایج را با فرد در میان خواهد گذاشت.
سطح بالای آلدوسترون، هایپرآلدوسترونیسم نام دارد. این وضعیت می تواند سدیم خون را افزایش و پتاسیم آن را کاهش دهد.
هایپرآلدوسترونیسم می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- تنگی شریانی که به کلیه ها خون رسانی می کند
- نارسایی قلب
- بیماری یا نارسایی کلیوی
- سیروز کبدی (ایجاد زخم در کبد)
- کمبود سدیم در رژیم غذایی
- سندروم کان، سندروم کوشینگ یا سندروم بارتر
سطح پایین آلدوسترون، هایپو آلدوسترونیسم نام دارد. علائم این عارضه عبارت اند از:
- کاهش فشار خون
- کم آبی بدن
- کاهش سطح سدیم
- افزایش سطح پتاسیم
هایپو آلدوسترونیسم می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- کمبود هورمون های آدرنال
- بیماری ادیسون که تولید هورمون آدرنال را تحت تاثیر قرار می دهد
- کاهش آلدوسترون در اثر بیماری کلیوی
- مصرف بیش از حد سدیم (بیش از 2300 میلی گرم در روز برای 50 سال به پایین و 1500 برای 50 سال به بالا)
- هایپزپلازی آدرنال مادرزادی (اختلالی مادرزادی که در آن، نوزاد فاقد آنزیمی است که برای تولید کورتیزول و آلدوسترون لازم است)
پس از تست آلدوسترون
پس از مرور نتایج توسط پزشک، ممکن است برای کمک به تشخیص تولید بیش از حد یا کمتر از حد آلدوسترون، تست های دیگری نیز تجویز شود، از جمله:
- پلاسما رنین
- تزریق آدرنوکورتیکوتروپین
- تست کاپتوپریل
- تزریق درون وریدی محلول نمکی
- سی تی اسکن شکم برای مشاهده غده آدرنال (با هدف کمک به تمایز بین عوامل)
این تست ها به فرد و پزشک کمک می کند اطلاعات بیشتری را در مورد علت ایجاد مشکل مربوط به آلدوسترون به دست آورده و همچنین به پزشک در تشخیص و طراحی برنامه درمانی کمک می کند.
کلینیک چند درمانی یادمان با دعوت از پزشکان متخصص و فوق تخصص در زمینه های مغز و اعصاب، جراحی مغز و اعصاب، اورولوژی و فیزیوتراپی، تیم درمان را به بهترین شکل ممکن تکمیل نموده و تلاش دارد خدمات همه جانبه ای را به بیماران ارائه دهد.
برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : ۰۲۱۸۸۰۷۳۱۳۶ و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره ۰۹۳۳۷۸۳۶۸۲۰ در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک ۰۲۱۸۸۵۷۱۵۲۳ و ۰۲۱۸۸۵۹۱۳۵۸
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.
