تشخیص آلزایمر با نوار مغز یا EEG

بیماری آلزایمر (AD)

زوال عقل مشکل عمده ای برای سلامت عمومی جوامع در سراسر جهان است. ابتلا به این بیماری در جمعیت سالخورده با سرعت نگران کننده ای در حال افزایش می باشد.

تعداد افراد مبتلا به زوال عقل، 46.8 میلیون نفر تخمین زده شده و انتظار می رود این آمار تا سال 2030 دو برابر و تا سال 2050 سه برابر شود.

بیماری آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل تخریک کننده عصبی بوده و تا 75 درصد از کل موارد زوال عقل را شامل می شود. این چالش بزرگی برای سلامت عمومی و سیستم های مراقبتی و درمانی است.

بیماری آلزایمر (AD) یک بیماری عصبی غیر قابل برگشت است و مشخصه آن کاهش حافظه، توانایی در تکلم و سایر عملکردهای شناختی می باشد. چنین عوارضی قطعا بر توانایی فرد در انجام فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد.

سیر بیماری غالباً پنج مرحله دارد. مرحله “پیش بالینی” بدون علامت است، اما ضایعات مغزی بیماری آلزایمر وجود دارد.

اخیرا در زیر گروه مرحله پیش بالینی، مفهومی با عنوان زوال/اختلال شناختی ذهنی (SCI) پیشنهاد شده است که به صورت کاهش مداوم ظرفیت شناختی در مقایسه با وضعیت عادی قبلی و ظرفیت شناختی نرمال در افراد هم سن، هم جنس و در سطح سواد مشابه تعریف می شود.

این مشکلات ذهنی عوامل خطرزا برای آلزایمر هستند. در مرحله دوم، بیماران دچار برخی اختلالات حافظه می شوند، اما توانایی آنها در داشتن عملکرد عادی تغییری نمی کند.

6 تا 25 درصد از بیماران اختلال شناختی خفیف (MCI) بعداً به زوال عقل آلزایمر مبتلا می شوند.

در مرحله “خفیف” زوال عقل نوع آلزایمر، نقایص شناختی مانند اختلالات حافظه و یادگیری قابل توجه می شود. این مشکلات در مرحله “AD متوسط” (MMSE بین 10 تا 20) شدیدتر خواهند شد.

در مرحله نهایی “شدید” بیماری، تقریباً تمام عملکردهای شناختی و حرکتی کاملا از بین رفته و بیماران کاملاً به مراقبان وابسته خواهند شد.

تشخیص بیماری آلزایمر (AD)

بیماران مبتلا به آلزایمر به طور میانگین 5 تا 8 سال پس از تشخیص زنده می مانند.

در حال حاضر، هیچ داروی مخصوصی برای درمان این بیماری وجود ندارد، اما استفاده از برخی روش های درمانی در مراحل اولیه بیماری، ممکن است پیشرفت بیماری را به تاخیر بیندازند. بنابراین، تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر در اختلال شناختی خفیف (MCI) و آلزایمر خفیف، یک موضوع مهم در جامعه علمی و پزشکی است.

تشخیص پزشکی بیماری آلزایمر، به ویژه در مراحل اولیه بیماری، آسان نیست، زیرا علائم اغلب به عنوان اثرات طبیعی پیری نادیده گرفته می شوند. علاوه بر این، برخی از علائم بیماری های دیگری مانند زوال عقل با اجسام لویی، دمانس پیشانی-گیجگاهی و زوال عقل عروقی، مشابه علائم بیماری آلزایمر در مراحل اولیه است.

برای تشخیص بیماری آلزایمر، برای رد سایر دلایل احتمالی باید آزمایشات گسترده ای انجام شود.

این تست ها شامل ارزیابی های جامع عصب روانشناختی، معاینه عصبی، آزمایش خون، تکنیک های تصویربرداری از مغز و در صورت نیاز تجزیه و تحلیل مایع نخاعی است.

اگر تشخیص بیماری آلزایمر با روش‌های غیرتهاجمی و ارزان امکان پذیر باشد، بیماران بیشتر از مراقبت ها بهره مند خواهند شد.

در سال های گذشته، استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) برای تشخیص آسیب های زوال عقل و به ویژه بیماری آلزایمر به طور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته است.

تست های تشخیصی بیماری آلزایمر

پس از معاینه فیزیکی، پزشک چند آزمایش تشخیصی تجویز می کند. این آزمایش‌ ها برای رد بیماری هایی با علائم مشابه انجام می شوند. رایج ترین تست های تشخیصی آلزایمر عبارتند از:

• اسکن مغز، مانند ام آر آی یا سی تی اسکن
• تست نوار مغز که فعالیت الکتریکی در مغز را اندازه گیری می کند
• پونکسیون کمری، برای نمونه برداری از مایع مغزی نخاعی برای آزمایش
• تست عصب روانشناختی، برای اندازه گیری مهارت های شناختی و حافظه
• ارزیابی عملکرد ها، برای بررسی نحوه انجام فعالیت های روزمره فرد
• ارزیابی روانی اجتماعی، برای بررسی سلامت عاطفی و اجتماعی فرد
• تست های تخصصی، مانند اسکن PET یا اسکن SPECT، که عملکرد و فعالیت مغز را بررسی می کنند.

تشخیص بیماری آلزایمر (AD) با نوار مغز (EEG)

الکتروانسفالوگرافی (EEG) گاهی در طول انجام ارزیابی های فردی برای یافتن مشکلات شناختی جدید تجویز می شود. نمایش تغییرات مرتبط با دلایل بسیار مشخص زوال عقل، مانند الگوی معمول در بیماری کروتزفلد -جاکوب، در EEG غیر معمول است.

EEG می تواند وجود یک اختلال تشنج قابل درمان یا روان‌آشفتگی که حداقل تا حدی برگشت پذیر می باشد، را شناسایی کند.

نوار مغز (EEG) در سال 1929 به عنوان روشی برای ثبت فعالیت مغز انسان معرفی شد. طی چند دهه اخیر از نوار مغز به عنوان ابزاری برای تشخیص آلزایمر استفاده شده است. اما تا کنون، EEG یک روش تشخیصی استاندارد برای آلزایمر در نظر گرفته نشده است.

همراه با این روش تشخیصی، یک تکنیک تصویربرداری ساختاری و همچنین آزمایش خون انجام خواهد شد.

نوار مغز تنها ابزار تشخیصی است که به طور مستقیم عملکرد نورون های قشر مغز را نشان می دهد، با این حال بررسی تصاویر، تنها چند سرنخ برای تشخیص افتراقی آلزایمر ارائه می دهد.

فعالیت های غیرطبیعی در مراحل اولیه آلزایمر معمولاً با تصاویر آزمایشگاهی قابل مشاهده نیستند، بنابراین نمی توان از نوار مغز برای تشخیص زودهنگام آلزایمر در مرحله پیش بالینی استفاده کرد.

خلاصه

در بسیاری از موارد، آلزایمر را می توان بر اساس شرح حال و بررسی وضعیت روانی فرد، با دقت قابل توجهی تشخیص داد.

با این حال، آلزایمر تنها یکی از اختلالاتی است که در عملکرد شناختی اختلال ایجاد می کند. در عمل، پزشکان باید تفاوت بین بیماران مبتلا به آلزایمر، افراد مبتلا به سایر انواع زوال عقل یا MCI یا بیماران مبتلا به اختلال شناختی ذهنی را تشخیص دهند.

مفید بودن EEG برای تشخیص آلزایمر به طور گسترده ای پذیرفته شده است. علاوه بر این، با EEG می توان فعالیت های مغزی مرتبط با صرع که یک عامل جدی برای پیش آگهی از احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر محسوب می شود، را تشخیص داد.

برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : ۰۲۱۸۸۰۷۳۱۳۶ و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره ۰۹۳۳۷۸۳۶۸۲۰ در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک ۰۲۱۸۸۵۷۱۵۲۳ و ۰۲۱۸۸۵۹۱۳۵۸
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.