درمان درد عصبی دیابت

7 دقیقه مطالعه

25 شهریور 1400

1 دیدگاه

دیابت می تواند باعث مشکلات بلند مدت در سرتاسر بدن شود از جمله درد عصبی و درگیر کردن اعصاب بدن، خصوصا اگر قند خون به درستی کنترل نشود و سطح قند، چندین سال بالا باقی بماند.

قند خون بالا می تواند منجر به نوروپاتی دیابتی شود، که به عصب هایی که از دست ها و پاها سیگنال می فرستند، آسیب می رساند. نوروپاتی دیابتی یا درد عصبی دیابت می تواند باعث بی حسی یا خارش در انگشتان دست و پا شود.

علامت دیگر، درد سوزش آور، تیز یا آزاردهنده (درد عصبی دیابت) است.

ممکن است درد در ابتدا خفیف باشد، اما می تواند با گذشت زمان بدتر شود و به پاها و دست ها نیز سرایت کند.

راه رفتن می تواند دردناک باشد و حتی ملایم ترین تماس نیز می تواند غیر قابل تحمل باشد.

حداکثر 50 درصد از افراد دیابتی، درد عصبی دیابتی را تجربه می کنند.

درمان درد عصبی دیابت

عصب های آسیب دیده نمی توانند جایگزین شوند. اگرچه، راه هایی برای جلوگیری از آسیب بیشتر و کاهش درد وجود دارد.

اول، قند خون را کنترل کنید تا مانع از پیشرفت آسیب شوید. در مورد تعیین قند خون مناسب با پزشک خود صحبت کنید و نحوه چک کردن آن را یاد بگیرید.

ممکن است از شما خواسته شود قند خون پیش از غذا را به 70 تا 130 میلی گرم در هر دسی لیتر و قند خون پس از غذا را به کمتر از 180 کاهش دهید.

از رژیم غذایی، ورزش و دارو برای کاهش قند خون به محدوده سالم تر کمک بگیرید.

خطرات دیگر سلامتی که می تواند دیابت را بدتر کند، مثل وزن و سیگار کشیدن را بررسی کنید. در صورت لزوم، از پزشک خود در مورد راه های موثر برای کاهش وزن یا ترک سیگار بپرسید.

درمان درد عصبی دیابتی با دارو

ممکن است پزشک، استفاده از مسکن های بدون نسخه مثل استامینوفن، اسپرین یا ایبوپروفن را تجویز کند، که بدون نسخه در دسترس هستند اما می توانند باعث عوارض جانبی شوند.

دوز اندکی را برای کنترل علائم، به مدت کوتاهی مصرف کنید.

گزینه های دیگری برای کاهش قوی تر یا بلندمدت تر درد وجود دارد.

داروهای ضد افسردگی

اغلب اوقات داروهای ضد افسردگی، افسردگی را درمان می کنند. اگرچه، این داروها می توانند برای درد عصبی دیابتی نیز تجویز شوند زیرا در کار مواد شیمیایی درون مغز که باعث احساس درد می شوند، تداخل ایجاد می کنند.

ممکن است پزشک، داروهای ضد افسردگی تری سایکلیک مثل آمیتریپتیلین، ایمیپرامین و دسیپرامین نیز تجویز کند.

این داروها می توانند باعث اثرات جانبی ناخوشایندی مثل خشکی دهان، خستگی و تعریق شوند.

بازدارنده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین مثل ونلافاکسین و دولوکستین، می توانند جایگزین تری سایکلیک ها شوند و اثرات جانبی کمتری دارند.

مسکن های مخدر

داروهای قوی مثل اوکسیکودون و داروی شبه مخدر ترامادول می توانند دردهای بسیار شدیدتر را درمان کنند.

اما این مواد، به عنوان آخرین راه چاره برای رهایی از درد هستند. در صورتی که سایر درمان ها موثر واقع نشوند، از این داروها استفاده می شود.

این داروها به خاطر اثرات جانبی و احتمال اعتیاد، برای تسکین بلندمدت درد به کار نمی روند.

هنگام مصرف داروهای مخدر، از نزدیک با پزشک همکاری کنید و با احتیاط عمل کنید.

پچ های لیدوکایین، مواد بی حسی موضعی را از طریق پچی که روی پوست قرار گرفته منتقل می کنند. اگرچه، این پچ ها ممکن است باعث حساسیت پوستی شوند.

داروهای ضد حمله

داروهایی که برای جلوگیری از حملات صرع به کار می روند نیز می توانند به درد عصبی کمک کنند.

این داروها شامل پریگابالین، گاباپنتین و اوکسکربازپین یا کربامازپین هستند. پریگابالین می تواند خواب را نیز بهبود بخشد. اثرات جانبی شامل خواب آلودگی، تورم و سرگیجه است.

فیزیوتراپی

برخی درمان های فیزیوتراپی مثل شنا می تواند به درمان نوروپاتی دیابتی کمک کند.

ورزش های کم ضربه، موثرترین ورزش ها هستند، در حالی که ورزش های دارای ضربه های زیاد، می توانند به سرعت باعث بی حسی عصب ها شوند.

حتما یک فیزیوتراپیست مورد اعتماد را، که با نوروپاتی دیابتی یا غیر آن، آشناست، انتخاب کنید تا در روش های فیزیوتراپی به شما کمک کند تا از آسیب عصبی بیشتر جلوگیری شود.

توجه مناسب به فعالیت فیزیکی در کنار یک متخصص، می تواند از وقوع هرگونه مشکل بیشتر جلوگیری کند.

همچنین، به خاطر داشته باشید که فیزیوتراپی می تواند درد عصبی دیابت را آرام کند اما نمی تواند درمان کند.

ورود به وب سایت اختصاصی دپارتمان فیزیوتراپی کلینیک یادمان

کرم کاپسایسین

کرم کاپسایسین می تواند سیگنال های درد را با استفاده از ماده ای که در فلفل های تند یافت می شود، مسدود کند.

تحقیقات نشان نداده است که این ماده در نوروپاتی دیابتی موثر است. محصولات کاپسایسین در برخی افراد باعث حسایست پوستی می شود.

کرم کاپسایسین، که به صورت لوسین، ژله ای یا پچ نیز وجود دارد، در ناحیه ای از پوست که درد عصبی شدید است استعمال می شود و به صورت موقت، درد را تسکین دهد.

پیش از مصرف کاسپایسین با پزشک مشورت کنید. این ماده می تواند باعث واکنش های آلرژیک شود، با داروهای دیگر واکنش دهد یا در زخم های باز و پوست حساس، باعث اثرات جانبی خطرناک شود.

ممکن است فرد را به آفتاب و منابع گرمایی دیگر حساس تر کند. هنگام استفاده از کرم یا لوسین کاسپایسین، از تماس بیش از حد با نور خورشید یا گرما خودداری کنید.

مراقبت از دست ها و پاها

آسیب عصبی دیابت باعث درد می شود و می تواند بر توانایی احساس درد نیز تاثیر بگذارد، بنابراین، حفظ سلامت پاها مهم است.

به منظور مراقبت بهتر از پاها، پاهای خود را هر روز از نظر بریدگی، زخم، تورم و سایر مشکلات بررسی کنید، حتی اگر هیچ دردی احساس نمی کنید.

پاها ممکن است عفونی شوند و عدم درمان عفونت می تواند منجر به عوارض جدی از جمله قطع عضو شود.

پاهای خود را هر روز با آب گرم بشویید و سپس کاملا خشک کنید. از یک لوسیون برای مرطوب نگه داشتن آن ها استفاده کنید. از استعمال لوسیون در بین انگشتان پا خودداری کنید.

کفش هایی راحت و منعطف، که فضایی برای حرکت پاها فراهم می کند، بپوشید.

کفش های جدید را به آرامی به پا کنید تا به پاها آسیب نرسانند. در صورتی که کفش های معمولی مناسب نیستند، از پزشک در مورد کفش های مخصوص بپرسید.

همواره پاهای خود را با کفش، دمپایی یا جوراب ضخیم بپوشانید تا آن ها را در مقابل ضربه محافظت کنید و از آسیب جلوگیری کنید.

پیشگیری از درد عصبی دیابتی

کنترل قند خون برای جلوگیری از آسیب عصبی، بهترین راه برای جلوگیری از درد عصبی است.

اگر درد عصبی دیابتی را تجربه کرده اید، دستورات پزشک را در مورد رژیم، ورزش و درمان رعایت کنید.

نوروپاتی دیابتی، هیچ درمان شناخته شده ای ندارد. اگرچه، بسیاری از درمان ها می توانند به کاهش ناراحتی و درد ناشی از درد عصبی دیابتی کمک کنند و پزشک می تواند شما را در انتخاب بهترین و مناسب ترین راه، یاری کند.