فرق تشنج با صرع چیست
هنگام صحبت از اختلالات عصبی، عبارات صرع و تشنج اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. اما آنها تفاوت های قابل توجهی با هم دارند. در این مقاله، فرق بین صرع و تشنج را بررسی خواهیم کرد تا درک بهتری از هر دوی آنها پیدا کنید.
صرع یک اختلال عصبی مزمن است که با تاثیر بر فعالیت الکتریکی مغز، تشنج های مکرر ایجاد می کند.
از سوی دیگر، تشنج، اختلالات الکتریکی ناگهانی و کنترل نشده در مغز می باشد که باعث تغییر در رفتار، حرکات، احساسات و آگاهی می شود.
اگرچه افرادی که صرع ندارند نیز ممکن است دچار تشنج شوند، اما تشنج یک مشخصه تعیین کننده برای صرع محسوب می شود.
از آنجا که صرع و تشنج به درمان ها و استراتژی های مدیریتی متفاوتی نیاز دارند، تشخیص تفاوت های بین آنها بسیار مهم است.
برای تشخیص و درمان انواع اختلالات عصبی مانند صرع و تشنج می توانید به کلینیک یادمان طب در تهران مراجعه کنید.
صرع چیست
صرع یک اختلال عصبی است که با تشنج های مکرر مشخص می شود. این بیماری مزمن با تاثیر بر فعالیت الکتریکی مغز، منجر به تشنج های ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می شود.
تشنج ها از لحاظ شدت و تکرار متفاوت بوده و دلایل مختلفی از جمله ژنتیک، آسیب مغزی، عفونت یا سایر بیماری های زمینه ای دارند.
صرع فقط یک بیماری نیست، بلکه بیش از 40 نوع مختلف شناسایی شده دارد. علاوه براین، تشنج نیز حدود 20 نوع مختلف دارد.
صرع می تواند در هر سنی رخ دهد و یکی از شایع ترین اختلالات عصبی در سراسر جهان است. طبق تخمین ها بیش از 50 میلیون نفر در سراسر جهان و تنها حدود 3.4 میلیون نفر در ایالات متحده به صرع مبتلا هستند.
علت صرع چیست
علت صرع در 50 تا 60 درصد از بیماران، ناشناخته است. در سایر موارد، شایع ترین دلایل موارد زیر هستند:
- سو مصرف الکل
- آسیب مغزی در هنگام تولد
- ابتلای مادر به یک بیماری سیستمیک در دوران بارداری
- ضربه به سر (برای مثال، در تصادف با وسایل نقلیه)
- سکته
- نوروفیبروماتوز
- اوتیسم
- آنسفالیت ویروسی (التهاب مغز)
- ایدز
- تومور مغزی
علاوه بر این، به ارث بردن برخی عوامل ژنتیکی، احتمال بروز این عارضه را افزایش می دهد.
بر اساس مطالعات انجام شده، میزان شیوع این بیماری در بین افرادی که دچار ناتوانی در یادگیری هستند، حدود 20 برابر بیشتر از جمعیت عمومی است.
دانشمندان از موثر بودن نژاد در ایجاد این بیماری مطمئن نیستند. با این حال، طبق آمار، صرع در میان سفیدپوستان غیرلاتین تبار بیشتر دیده می شود.
علائم صرع
علامت اصلی صرع تشنج است. موارد زیر علائم دیگر آن هستند:
- غش کردن
- احساس سوزن سوزن شدن در پاها یا بازوها
- خیره شدن به نقطه نامعلوم
- از دست دادن آگاهی
- دژاوو
- سردرگمی موقت
- حس طعم یا بوهای غیر معمول
درمان قطعی بیماری صرع
با درمان پزشکی، تشنج تقریباً در 60 تا 70 درصد از افراد مبتلا متوقف می شود. در کشورهای در حال توسعه، اکثر بیماران درمان مورد نیاز را دریافت نمی کنند.
چند دارو برای این بیماری وجود دارد و بهترین دارو برای هر بیمار با توجه به موارد زیر انتخاب می شود:
- قصد فرد برای باردار شدن
- نوع صرع
- باردار بودن
- مصرف داروهای دیگر برای سایر بیماری ها
- سن
بیشتر بخوانید : تست نوار مغز صرع یا اپیلپسی + تشخیص
تشنج چیست
تشنج یک اختلال الکتریکی ناگهانی و کنترل نشده در مغز است که بسته به نوع و شدت، علائم مختلفی را ایجاد می کند.
تشنج می تواند از حمله های خفیف و کوتاه خیره شدن تا تشنج های شدید که در آن فرد هوشیاری خود را از دست داده و دچار انقباضات شدید عضلانی می شود، متغیر باشد.
عوامل مختلفی از جمله صرع، آسیب مغزی، عفونت، تب، ترک مواد مخدر یا الکل یا سایر بیماری های زمینه ای می توانند باعث تشنج شوند.
گاهی عوامل خارجی مانند چراغ های چشمک زن یا صداهای بلند نیز باعث تحریک شروع تشنج می شوند.
انواع مختلفی از تشنج وجود دارد که عبارتند از، تشنج کانونی، تشنج عمومی، تشنج پنهان و تشنج میوکلونیک.
هر کدام از این انواع، مجموعه ای از علائم و ویژگی های خاص خود را دارد. نوع تشنج هر فرد به ناحیه ای از مغز که تحت تأثیر اختلال الکتریکی قرار گرفته، بستگی خواهد داشت.
علت تشنج چیست
افرادی که صرع ندارند نیز ممکن است دچار تشنج شوند. موارد زیر دلایل رایج تشنج هستند :
- سطح پایین اکسیژن
- قند خون پایین
- افزایش دمای بدن
- مصرف مواد مخدر
- ضربه مغزی
طبق آمار در ایالات متحده، تقریباً 9 درصد از مردم حداقل یک بار در طول زندگی خود تشنج می کنند و پنج درصد از مردم دچار تشنج ناشی از صرع می شوند. حدود 4 درصد از این افراد به صرع مبتلا می شوند.
تب بالا در دوران کودکی گاهی اوقات باعث تشنج می شود. خطر ابتلا به صرع در صورت ابتلای کودک به یک بیماری دیگر در سیستم عصبی یا طولانی شدن تشنج افزایش می یابد.
علائم تشنج
برخی از علائم احتمالی هنگام بروز تشنج عبارتنداز:
- رفتارهای عجیب و غریب، مانند – احساس دژاوو یا زبان زدن مکرر لب ها.
- حس کردن بوهایی که در واقع وجود ندارند.
- تغییرات چشمی ، مانند – پلک زدن مکرر، تاری دید، یا دیدن نورهای چشمک زن.
- بی حسی در بخشی از بدن
- حس های عجیب و غریب، مانند گزگز
- از دست دادن آگاهی
- دوره های کوتاه خیره شدن به نقطه نامعلوم
علاوه بر این، در تشنج های شدید‌تر، انقباض و اسپاسم غیرقابل کنترل عضلانی وجود دارد و فرد هوشیاری خود را از دست می دهد. همچنین، بسیاری از این افراد آنچه هنگام تشنج اتفاق افتاده است را به خاطر نمی آورند.
باورهای غلطی درباره تشنج وجود دارد مانند اینکه فرد در حال تشنج ممکن است زبان خود را ببلعد، اما این از نظر فیزیکی ممکن نیست.
انواع تشنج
بیشتر تشنج ها را می توان به دو دسته عمومی یا کانونی طبقه بندی کرد. حدود 60 درصد از بیماران دچار تشنج کانونی می شوند که اثرات آن هم عاطفی و هم فیزیکی است. علاوه بر این، این نوع تشنج باعث ایجاد توهمات بصری، حسی یا شنیداری می شود.
در تشنج عمومی، فعالیت تشنجی گسترده ای نیمکره راست یا چپ مغز را در بر می گیرد. انواع مختلفی از تشنج های ژنرالیزه وجود دارد، اما شایع ترین آنها تشنج عمومی است که بیشتر با عنوان تشنج گراندمال شناخته می شود.
فرق بین تشنج و صرع چیست
فرق اصلی بین صرع و تشنج در این است که در صرع که یک عارضه عصبی می باشد، فرد بدون هیچ محرکی دو یا چند بار تشنج می کند، در حالی که تشنج فقط یک بار اتفاق می افتد.
اگرچه تشنج علامت اصلی صرع است، اما همه افرادی که دچار تشنج می شوند، به صرع مبتلا نیستند.
بیشتر بخوانید : زندگی با صرع : 5 گام زندگی مستقل بیماران ابتلا به صرع
آیا ممکن است فردی صرع نداشته باشد اما تشنج کند
برخی از افراد علائمی مشابه علائم تشنج صرع را تجربه می کنند اما در مغز آنها هیچ گونه فعالیت الکتریکی غیرعادی وجود ندارد.
این نوع تشنج با عنوان تشنج غیر صرعی (NES) شناخته می شود. دلیل NES اغلب استرس روانی یا شرایط جسمی فرد است.
بدترین نوع تشنج چیست
تشنج بزرگ یا گراندمال شدیدترین و خطرناک ترین نوع تشنج است.
تشنج گراندمال دو مرحله دارد. در مرحله اول که فاز تونیک نامیده می شود، فرد هوشیاری خود را از دست داده و عضلاتش سفت می شود.
در مرحله بعدی که مرحله کلونیک نامیده می شود، بدن فرد شروع به تکان خوردن می کند. گاهی اوقات تکان ها شدید هستند.
چه عواملی باعث تشنج می شوند
فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز باعث تشنج می شود. مبتلایان به اختلال تشنجی (صرع) نیاز به دارو دارند.
عوامل دیگری مانند هیپوگلیسمی (قند خون پایین) که ناشی از دیابت است، مننژیت یا ضربه به سر نیز ممکن است باعث تشنج شوند.
زندگی با صرع یا تشنج
بیماران صرع یا تشنجی برای کنترل علائم خود باید روال زندگی خود را تغییر دهند. زندگی با این اختلالات سخت است.
برای مثال، افراد مبتلا به صرع برای جلوگیری از آسیب در هنگام تشنج باید موارد احتیاطی بیشتری را رعایت کرده و از انجام فعالیت‌های خاصی مانند شنا یا کوهنوردی اجتناب کنند.
آنها همچنین نیاز به مصرف روزانه دارو دارند و برای نظارت بر وضعیت خود، باید به طور منظم به پزشک مراجعه کنند.
افرادی که دچار تشنج می شوند احتمالا باید از محرک هایی مانند الکل یا مواد مخدر دوری کرده و سبک زندگی خود را برای به حداقل رساندن استرس و بهبود خواب تغییر دهند.
برای اطمینان از دریافت کمک فوری پزشکی در هنگام تشنج، به یک برنامه اقدامات فوری در هنگام تشنج یا دستبند هشدار پزشکی نیاز خواهد بود.
نتیجه (فرق تشنج با صرع چیست)
سوالی که اغلب توسط افراد مبتلا به تشنج صرع یا اطرافیان آنها پرسیده می شود، این است که “آیا بین تشنج و صرع فرق وجود دارد” جواب کوتاه، بله است.
طبق جدیدترین تعریف بنیاد صرع از این بیماری، اگر فردی دارای هر یک از سه شرط زیر باشد، مبتلا به صرع در نظر گرفته می شود:
- حداقل دو تشنج بدون محرک (یا رفلکس) با فاصله بیش از 24 ساعت
- یک تشنج بدون محرک (یا رفلکس) و وجود احتمال حداقل 60% برای تشنج بیشتر، پس از دو تشنج بدون محرک، در طی 10 سال آینده
- تشخیص سندرم صرع
اگرچه این دو یکسان نیستند، اما در صحبت، صرع و تشنج گاهی اوقات به جای یکدیگر استفاده می شوند. تشنج یک عارضه عصبی سریع و کوتاه مدت است و صرع با تشنج های مکرر مشخص می شود.
برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : ۰۲۱۸۸۰۷۳۱۳۶ و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره ۰۹۳۳۷۸۳۶۸۲۰ در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک ۰۲۱۸۸۵۷۱۵۲۳ و ۰۲۱۸۸۵۹۱۳۵۸
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.
