تفاوت روانپزشک با متخصص مغز و اعصاب
تفاوت روانپزشک با متخصص مغز و اعصاب در چیست؟
روانپزشکی و عصب‌شناسی هر دو تخصص‌های پزشکی مرتبط با مغز هستند، اما تفاوت هایی بین روانپزشک با متخصص مغز و اعصاب وجود دارد.
شباهت هایی در حرفه متخصصان مغز و اعصاب و روانپزشکان وجود دارد، اما این دو متخصص به مهارت ها و تخصص های متفاوتی نیاز دارند و نوع بیماری های که درمان می کنند، متفاوت است.
بسته به علت علائم بیمار و تأثیر آنها بر زندگی او، بیمار ممکن است به روانپزشک، متخصص مغز و اعصاب یا هر دو مراجعه کند.
به عنوان مثال، یک متخصص مغز و اعصاب معالج یک بیمار آسیب مغزی، ممکن است او را برای مدیریت هر گونه اضطراب ناشی از بیماری به یک روانپزشک ارجاع دهد.
در این مقاله، به بیان تفاوت روانپزشک با متخصص مغز و اعصاب پرداخته و شرایط تحصیلی، وظایف و محیط کاری آنها را بررسی می کنیم.
اگر دوست دارید روزی در زمینه مراقبت های پزشکی مرتبط با مغز کار کنید، یادگیری در مورد ویژگی های روانپزشکی و مغز و اعصاب به شما در تصمیم بگیری برای انتخاب مسیر مناسب کمک می کند.
روانپزشک کیست؟
روانپزشک، پزشکی است که بر شناسایی، تشخیص و درمان بیماری ها و اختلالات روانی تمرکز دارد. روانپزشکان برای بررسی علائم روانی و رفتاری، بیماران را معاینه و سپس بهترین روش درمانی را برای مشکلات تعیین می کنند.
درمان این مشکلات شامل مشاوره، رفتار درمانی و داروهای روانپزشکی است. روانپزشکان بیماران خود را برای دریافت خدمات درمانی و مراقبتی جامع در زمینه های مغز و اعصاب به سایر متخصصان مانند مشاوران، روانشناسان یا متخصصان توانبخشی ارجاع می دهند.
متخصص مغز و اعصاب کیست؟
متخصص مغز و اعصاب پزشک متخصصی است که بیماری های مربوط به سیستم عصبی، مغز، ستون فقرات و اعصاب را درمان می کند. متخصصان مغز و اعصاب آزمایش هایی را برای شناسایی علت اختلالات سیستم عصبی و تشخیص بیماری های عصبی تجویز کرده و درمان هایی را برای درمان یا مدیریت علائم ارائه می دهند.
درمان های عصبی شامل تغییر سبک زندگی، توانبخشی و دارو است. برخی از متخصصان مغز و اعصاب، برای رفع اختلالات پیچیده سیستم عصبی، جراحی یا مراجعه به روماتولوژیست ها و ایمونولوژیست ها (متخصص ایمنی‌شناسی) را توصیه می کنند.
روانپزشکی در مقایسه با تخصص مغز و اعصاب
اگرچه گاهی اوقات روانپزشکان و متخصصان مغز و اعصاب بیماری های یکسانی را درمان می کنند، اما تفاوت های خاصی بین دو تخصص وجود دارد. در اینجا به برخی از برجسته ترین تفاوت های این دو تخصص اشاره می کنیم که هنگام تصمیم گیری برای انتخاب شغل آینده تان به عنوان متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک باید در نظر بگیرید:
تخصص
عصب شناسان و روانپزشکان هر دو بر روی عارضه ها و بیماری های درگیر کننده مغز و ذهن کار می کنند. با این حال، متخصصان مغز و اعصاب در بیماری های فیزیولوژیکی تخصص دارند، در حالی که تخصص روانپزشکان در زمینه اختلالات روانی است.
این بدان معناست که متخصصان اعصاب به اختلالات فیزیکی در مغز و عملکردهای غیرارادی بدن مرتبط با سیستم عصبی می پردازند. کار روانپزشکان درمان بیماری هایی با علائم رفتاری و احساسی ناشی از عدم تعادل شیمیایی در مغز، چالش های رشدی یا تجربیات زندگی است.
تحصیلات
تمام رشته های پزشکی، اعم از متخصص مغز و اعصاب و روانپزشکی، نیاز به داشتن مدرک لیسانس از دانشکده پزشکی دارد. پس از دانشکده پزشکی، متخصصان مغز و اعصاب در یک دوره رزیدنتی چهار ساله در رشته مغز و اعصاب شرکت می کنند و در آنجا توسط متخصصان مغز و اعصاب مجرب آموزش دیده و شروع به طبابت در تخصص خود می کنند. روانپزشکان نیز یک دوره رزیدنتی را به مدت چهار سال می گذرانند، اما آنها به طور خاص با روانپزشکان دارای مجوز کار می کنند.
محیط کار
روانپزشکان و متخصصان مغز و اعصاب می توانند در محیط های پزشکی مختلفی کار کنند. هر دو می توانند در بیمارستان کار کنند یا مطب های خصوصی خود را داشته باشند. روانپزشکان همچنین می توانند در مراکز سلامت رفتاری و توانبخشی مخصوص ترک اعتیاد کار کنند.
متخصصان مغز و اعصاب اغلب در یک مطب سنتی با یک اتاق معاینه استریل کار می کنند. یک روانپزشک ممکن است، مشابه مشاوران یا درمانگران، برای فراهم کردن مکانی راحت برای بیماران جهت بحث در مورد مسائل روانی، در یک مطب آرام‌تر با نیمکت‌ها و صندلی‌های راحت کار کند.
حقوق
متخصصان مغز و اعصاب به طور متوسط سالانه 192992 دلار و روانپزشکان به طور متوسط سالانه 234965 دلار درآمد دارند. درآمد هر شغل بستگی به محل زندگی، کارفرما، سال های تجربه و داشتن تخصص فرعی دارد. اگر شما به عنوان یک متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک به طور مستقل کار می کنید، معمولاً امکان تعیین نرخ های خودتان را خواهید داشت، اگرچه ارائه دهندگان خدمات بیمه فقط مبلغ مشخصی را برای خدمات پزشکی بازپرداخت می کنند.
بیشتر بخوانید : فیلم تست نوار عصب و عضله (EMG)
عارضه ها و علائم
در اینجا به علائمی اشاره می کنیم که هم روانپزشکان و هم متخصصان مغز و اعصاب قادر به درمان آنها هستند یا ممکن است برای درمان آنها با هم به عنوان یک تیم مراقبتی برای بیمار کار کنند:
- مشکلات خواب
- توهمات
- مشکلات حافظه
- خستگی
- گیجی
متخصصان مغز و اعصاب بیماران دارای هر نوع علائم مرتبط با سیستم عصبی را درمان می کنند. از آنجایی اعصاب در سراسر بدن وجود دارد، متخصصان مغز و اعصاب می توانند به بیمارانی که در هر قسمت از بدن خود درد، ناراحتی یا ضعف دارند، کمک کنند، اما تمرکز حرفه آنها به طور ویژه بر روی مغز و ستون فقرات است.
موارد زیر برخی از مشکلاتی هستند که می توانید برای درمان آنها به متخصصان مغز و اعصاب مراجعه کنید:
تمرکز روانپزشکی بر درمان بیماری هایی است که بر نحوه تفکر، احساس و رفتار افراد تأثیر می گذارد. روانپزشکان به افراد کمک می کنند تا فرآیندهای ذهنی خود را در کنار عملکرد فیزیکی خود بهبود بخشند. موارد زیر نمونه هایی از علائم و اختلالات قابل درمان توسط روانپزشکان هستند:
- اعتیاد
- اختلالات تغذیه و اشتها
- افسردگی
- اضطراب
- نوسانات خلقی
- آسیب روحی ناشی از جدایی
- روان‌گسیختگی یا اسکیزوفرنی
- اختلالات رشدی
- ضربه عاطفی
وظایف
هم متخصصان مغز و اعصاب و هم روانپزشکان هر دو به عنوان پزشک به بیماران مشاوره می دهند و پس از تشخیص بیماری آنها درمان مناسب را تعیین می کنند. هر کدام از آنها وظایف و مسئولیت های خاصی در کمک به بیماران دارند.
وظایف متخصصان مغز و اعصاب
برخی از وظایف متخصصان مغز و اعصاب به شرح زیر است:
- ارزیابی علائم : متخصصان مغز و اعصاب مشاوره را با درخواست از بیماران برای توصیف علائم خود و انجام معاینات فیزیکی آغاز می کنند. روال معمول، پرسش از بیماران در مورد سطح درد، آزمایش رفلکس ها و بررسی عملکردهای حرکتی است.
- تجویز اسکن ها برای تشخیص بیماری : تجویز اسکن مغز و ستون فقرات گام مهمی در یافتن علت مشکلات عصبی است. متخصصان مغز و اعصاب برای بررسی عملکرد و ساختار مغز بیمار، اسکن هایی مانند MRI، MRA، EEG و VNG را تجویز می کنند.
- تجویز داروها : از آنجایی که بسیاری از افراد مبتلا به بیماری های نورولوژیک علائم آزاردهنده و دردناکی دارند، متخصصان مغز و اعصاب اغلب در طول فرآیند تشخیص درمان هایی را برای تسکین درد تجویز می کنند. پس از تشخیص، درمان های دارویی تجویز می شود.
- آنالیز نتایج آزمایش : متخصصان مغز و اعصاب اطلاعات حاصل از نتایج آزمایش خون، مشاوره، اسکن و سایر روش های تشخیصی را برای شناسایی علت علائم هر بیمار بررسی می کنند.
- تست عملکرد عصب : متخصص مغز و اعصاب آموزش های ویژه ای در مورد نوعی آزمایش به نام الکترومیوگرافی (EMG) یا نوار عصب و عضله دیده است. در الکترومیوگرافی از الکترودها و سوزن ها برای شناسایی ناهنجاری ها در اعصاب و عضلات استفاده می شود.
وظایف روانپزشکان
روانپزشکان معمولاً وظایفی مانند موارد زیر دارند:
- ارزیابی عملکرد ذهنی : روانپزشکان با بیماران صحبت می کنند و از آنها در مورد حالات، عواطف و رفتارهایشان می پرسند. آنها از آزمونهای کتبی، مکالمه و آزمون های شخصیتی برای انجام یک ارزیابی روانپزشکی کامل استفاده می کنند.
- تدوین برنامه های درمانی : بسته به علائم هر بیمار، روانپزشک ممکن است داروها یا انواع رفتار درمانی را توصیه کند. آنها بهترین دوز و تعداد بار استفاده را برای هر نسخه تعیین و هر گونه عوارض جانبی را با دقت بررسی می کنند.
- تحقیق در مورد داروها : داروهای روانپزشکی به طور مداوم در حال پیشرفت هستند و تولید کنندگان اغلب درمان های جدیدی را به بازار ارئه می دهند. روانپزشکان برای ارائه بهترین درمان به بیمار، در مورد داروها و درمان های نوآورانه تحقیق می کنند.
- پیگیری پیشرفت بیمار : یک روانپزشک در دراز مدت با بیماران در ارتباط خواهد بود تا پیشرفت عاطفی و ذهنی آنها را هنگام مصرف داروهای مختلف و امتحان برخی درمان ها پیگیری کند. آنها برای اندازه گیری پیشرفت درمان در طول زمان، بیماران را با انجام دوباره ارزیابی های یکسان، آزمایش می کنند.
- همکاری با درمانگران دیگر : بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های روانپزشکی به احتمال زیاد درمانگران و مشاوران دیگری دارند که به آنها در مدیریت مهارت های زندگی و یادگیری مکانیسم های مقابله با مشکلات عاطفی در کنار هر گونه درمان پزشکی برای اختلالات روانپزشکی کمک می کنند. روانپزشکان برای بهبود برنامه های مراقبتی و ارائه برنامه درمانی جامع، با درمانگران دیگر بیمار ارتباط برقرار می کنند.
برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : ۰۲۱۸۸۰۷۳۱۳۶ و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره ۰۹۳۳۷۸۳۶۸۲۰ در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک ۰۲۱۸۸۵۷۱۵۲۳ و ۰۲۱۸۸۵۹۱۳۵۸
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.
