راه های درمان تبخال تناسلی + انواع و تشخیص

درمان تبخال تناسلی یک از موضاعات نگران کننده برای بیماران مبتلا به این بیماری عفونتی است. در این مقاله قصد داریم به بررسی علت انواع تبخال های تناسلی و روش های درمان آنها بپردازیم.

تبخال تناسلی چیست

تبخال تناسلی یک عفونت مقاربتی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس منتقل می شود. “هرپس سیمپلکس 1 (HSV-1) و هرپس سیمپلکس 2 (HSV-2) دو سویه این ویروس هستند.”

در ادامه از کلمات اختصاری زیادی استفاده خواهیم کرد، اما لطفا صبور باشید و تا انتهای مطلب را مطالعه کنید.

 HSV-1 معمولاً از طریق بوسیدن (و سایر تماس های دهان به دهان) منتقل شده و باعث ایجاد زخم در اطراف دهان می شود ( به آن تبخال نیز می گویند). HSV-2 طی تماس پوست با پوست در حین رابطه جنسی منتقل شده و علت تبخال تناسلی است.

هر دو نوع می توانند در نواحی مختلف بدن بسته به جنسیت فرد پخش شوند.

در بسیاری از موارد، علائم همیشه قابل مشاهده نیستند. علائم ممکن است گاه و بی گاه شعله ور یا ناگهان شروع شوند. برای تشخیص و درمان تبخال تناسلی می توانید به کلینیک یادمان طب در تهران مراجعه کنید.

تبخال تناسلی چقدر شایع است؟

تبخال بسیار شایع است. اما همه از این موضوع مطلع نیستند؛ به خصوص اینکه حرف زدن در مورد بیماری های مقاربتی هنوز هم بسیار ناپسند به نظر می رسد. اما صحبت در مورد آنها به از بین بردن این تصورات غلط کمک می کند.

طبق تخمین های سازمان بهداشت جهانی، حدود 3.7 میلیارد نفر از افراد زیر 50 سال در سراسر جهان به HSV-1 و 491 میلیون نفر به HSV-2 مبتلا هستند و در سال 2018، در ایالات متحده 572000 عفونت جدید تبخال تناسلی در افراد 14 تا 49 ساله و بیش از 18 میلیون مورد در کل این کشور وجود داشته است.

حالا متوجه شدید که چرا شیوع این بیماری از آنچه فکر می کردید، بیشتر است؟ اگر تبخال تناسلی دارید و کمی منزوی شده اید، قطعا تنها نیستید.

همانطور که گفته شد، ابتلا به تبخال تناسلی و آگاهی از ابتلا به آن، دو چیز متفاوت هستند. بسیاری از افراد ناقل ویروس هرپس سیمپلکس علائمی ندارند – و 87 درصد از افراد ناقل HSV-2 ممکن است از ابتلا به آن بی اطلاع باشند.

علت تبخال تناسلی

تبخال تناسلی می تواند توسط دو نوع هرپس سیمپلکس ایجاد شود:

• ویروس هرپس سیمپلکس 1- HSV-1 : معمولا ویروس عامل تبخال است. در بیشتر موارد، HSV-1 از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. انتقال می تواند در حین رابطه جنسی دهانی به ناحیه تناسلی گسترش یابد. عود علائم ناشی از این نوع ویروس، بسیار کمتر از عفونت HSV-2 است.
• ویروس هرپس سیمپلکس 2-HSV-2 : این نوع ویروس بیشتر باعث تبخال تناسلی می شود. این ویروس از طریق تماس جنسی و تماس پوست به پوست منتقل می شود. HSV-2 بسیار شایع و بسیار مسری است و وجود یا عدم وجود زخم باز، تفاوتی در میزان انتقال آن ایجاد نمی کند.

از آنجایی که ویروس به سرعت در خارج از بدن از بین می رود، انتقال آن از طریق تماس با توالت، حوله یا سایر وسایل یک فرد آلوده، تقریبا غیرممکن است.

تبخال واژن : که شیوع آن بیشتر از سایر موارد است

دو عامل با افزایش احتمال ابتلا به تبخال تناسلی مرتبط هستند :

• زن بودن : زنان از این لحاظ آسیب پذیرتر هستند، زیرا انتقال ویروس از مردان به زنان راحت تر از انتقال آن از زنان به مردان است.
• داشتن چندین شریک جنسی : بیشتر شدن تعداد شرکای جنسی یعنی افزایش احتمال در معرض ویروس عامل تبخال تناسلی قرار گرفتن.

بیشتر بخوانید : زگیل تناسلی در مردان + علائم، ریسک‌ها و راه‌های درمان

انواع تبخال تناسلی

دو گونه از ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد کننده زخم های تناسلی وجود دارد. این دو نوع از جنبه های خاصی، به ویژه نحوه انتقال و شدت پیامدها، با یکدیگر متفاوت هستند. هر دو شکل این ویروس می توانند از طریق تماس پوستی سرایت کنند؛ به ویژه در اولین شروع ناگهانی اینگونه است.

• HSV-1 : عامل ایجاد زخم های دهانی است و می تواند از طریق تماس غیر جنسی نیز منتقل شود. آلود شدن به ویروس HSV-1 اغلب در اوایل زندگی و معمولا در دوران کودکی رخ می دهد. عفونت HSV-1 می تواند از طریق رابطه دهانی با فردی که زخم های دهانی دارد به اندام های تناسلی سرایت کند. احتمال سرایت عفونت ناشی از ویروس HSV-1 در دستگاه تناسلی به شریک جنسی، در مقایسه با عفونت ناشی از HSV-2 کمتر است.
• HSV-2 : بیشتر از HSV-1 در ایجاد تبخال تناسلی نقش دارد. تماس جنسی راه اصلی انتقال است و شیوع آن در بین زنان بیشتر از مردان می باشد. اما احتمال انتقال آن از مرد به زن، بیشتر از زن به مرد است. در موارد عفونت با HSV-2، احتمال عود علائم بیشتر و پخش ویروسی شدیدتر است.

عوارض عفونت مقاربتی

برای افراد مبتلا به تبخال تناسلی، احتمال ابتلا و انتقال سایر بیماری های مقاربتی بیشتر است.

دلیل این موضوع ایجاد زخمی های ناشی از عفونت تبخال می باشد که پوست دستگاه تناسلی و غشاهای مخاطی را در برابر عفونت های مقاربتی آسیب پذیرتر می کند.

در واقع، افرادی که تبخال تناسلی علامت دار دارند، دو تا چهار برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا و انتقال عفونت HIV هستند.

علائم می تواند در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، به عنوان مثال، مبتلا به عفونت HIV یا نوعی نقص ایمنی، شدید باشد.

گسترش عفونت به چشم ها می تواند منجر به نابینایی شود. التهاب مغز یا بافت های محافظ اطراف آن در اثر آلوده شدن به این ویروس، احتمال انسفالیت و مننژیت را ایجاد می کند.

خطر سقط جنین یا زایمان زودرس برای زنان باردار مبتلا به تبخال تناسلی علامت دار وجود دارد. عفونت HSV می تواند با انتقال به جنین، موجب تبخال نوزادی شود.

در صورتی که ابتلا به عفونت در سه ماهه آخر بارداری باشد، خطر عوارض بسیار زیاد خواهد بود.

در صورت وجود زخم های تناسلی فعال در زمان زایمان و زمان نزدیک به آن، معمولاً برای جلوگیری از قرار گرفتن نوزاد در معرض ویروس، سزارین توصیه می شود.

چه آزمایش هایی به تشخیص تبخال تناسلی کمک می کنند؟

در بیشتر موارد، تبخال تناسلی علائمی ندارد یا فقط خفیف است. با این حال، حتی پس از ظاهر شدن تاول ها یا زخم ها، ممکن است با عفونت های قارچی یا باکتریایی اشتباه گرفته شوند.

برای آگاهی از نحوه محافظت از شریک جنسی فعلی یا آینده خود در برابر عفونت، باید از تشخیص صحیح، اطمینان حاصل کنید.

در معاینه فیزیکی اولیه معمولاً وجود تاول و زخم بررسی می شود. ناراحتی هنگام ادرار و تب از علائم احتمالی هستند.

ترکیبی از چنین علائمی ابتلا به تبخال تناسلی را نشان می دهد اما برای تایید به بررسی آزمایش خون و نمونه های سواب گرفته شده از نواحی آسیب دیده نیاز خواهد بود.

عوارض شدید تبخال

اکثر افراد مبتلا به تبخال تناسلی می توانند این بیماری را بدون ایجاد اختلال در زندگی روزمره خود مدیریت کنند.

با این حال، در برخی موارد نسبتاً نادر، تبخال تناسلی باعث درد شدید یا بیماری شده و بیمار باید در بیمارستان بستری و با تزریق داخل وریدی آسیکلوویر درمان شود.

هپاتیت یکی از عوارض نادر تبخال بوده و خظر نارسایی کبد و حتی مرگ را ایجاد می کند. هپاتیت ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس در بین افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف و در زنان باردار شایع تر است.

اگرچه برخی، ویروس هرپس را در بروز سرطان موثر می دانند، اما شواهد خوبی برای حمایت از این ادعای ارتباط انواع ویروس ‌های هرپس عامل تبخال تناسلی با سرطان وجود ندارد.

بیشتر بخوانید : زگیل تناسلی در زنان + علائم، درمان به همراه عکس

درمان دارویی تبخال تناسلی

در صورت ابتلا به تبخال تناسلی، پزشک احتمالا داروهای ضد ویروسی خوراکی را برای کاهش علائم در اولین دوره بروز و عود کردن های بعدی تجویز می کند.

پزشک همچنین ممکن است برای کاهش علائم و محافظت از شریک زندگی، مصرف روزانه داروهای ضد ویروسی را به عنوان یک درمان سرکوب‌کننده توصیه کند.

با این حال، به یاد داشته باشید که داروهای ضد ویروسی، ویروس را به طور کامل از بین نمی برند.

از آنجا که ویروس در بدن فرد به زندگی خود ادامه می دهد، متوقف کردن مصرف داروهای سرکوب کننده، احتمالا با شروع مجدد یا شدیدتر علائم و افزایش خطر انتقال ویروس به دیگران همراه خواهد بود.

برای درمان تبخال تناسلی از سه داروی ضد ویروسی استفاده می شود:

• آسیکلوویر (زوویراکس)
• فامسیکلوویر (Famvir)
• والاسیکلوویر (والترکس)

مصرف منظم داروها

برخی از افراد مبتلا به تبخال تناسلی مصرف روزانه داروهای ضد ویروسی را برای کاهش تعداد شیوع علائم انتخاب می کنند.

برای برخی افراد، درمان های روزانه به طور کامل از شیوع بیماری جلوگیری خواهد کرد.

مطالعات متعددی در طول سال ‌ها، بی‌خطر بودن و اثربخشی این سه داروی ضد ویروسی تایید شده مورد استفاده برای درمان تبخال تناسلی را نشان داده‌اند.

مطالعات همچنین نشان داده اند که درمان روزانه با داروهای ضد ویروسی میزان انتقال از یک فرد آلوده به HSV-2 به شریک غیر آلوده جنس مخالف را کاهش می دهد.

درمان روزانه همچنین در صورت داشتن چندین شریک جنسی یا برای مردان هم جنس گرا، احتمال سرایت به سایر افراد را کاهش می دهد.

این داروها هم برای افرادی که علائم تبخال داشته اند و هم برای افراد بدون علامتی که ابتلا به عفونت HSV-2 در آزمایش خون آنها تایید شده است، کار می کنند.

برخی از افراد داروهای ضد ویروسی را فقط در صورت نیاز و در دوره های عود علائم بعد از اولین دوره مصرف می‌کنند.

برای موثر بودن این روش، باید مصرف دارو ظرف یک روز پس از ظاهر شدن زخم ها یا در طول دوره زمانی (به نام پرودروم) که قبل از شیوع برخی بیماری ها ایجاد می شود، شروع شود.

علائم احتمالی در طول پرودروم (علادم اولیه نشان دهنده شروع بیماری)، عبارتند از:

• سوزش در ناحیه ای که ویروس برای اولین بار وارد بدن فرد شده است
• خارش یا سوزن سوزن شدن آن ناحیه
• درد در کمر، باسن، ران، یا زانو

پزشک احتمالاً نسخه ‌ای را به شما می‌دهد تا آن را برای استفاده در زمان مورد نیاز تهیه کرده و در دسترس داشته باشید و به محض شروع علائم، مصرف داروها را شروع کنید.

برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : ۰۲۱۸۸۰۷۳۱۳۶ و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره ۰۹۳۳۷۸۳۶۸۲۰ در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک ۰۲۱۸۸۵۷۱۵۲۳ و ۰۲۱۸۸۵۹۱۳۵۸
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.