درمان سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) + علائم، علل

سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS)

سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) عارضه ای است که باعث درد و سایر علائم می شود. دانشمندان بر این باورند که عملکرد غیر طبیعی عصب باعث واکنش بیش از حد به سیگنال های درد می شود به طوری که سیستم عصبی نمی تواند آن را خاموش کند.

اگر چه هیچ درمان قطعی برای سندرم درد منطقه ای پیچیده وجود ندارد، اما هدف از درمان ها کاهش علائم، بازیابی عملکرد اندام و حفظ کیفیت زندگی فرد است.

سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) چیست؟

سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS)، که قبلا با عنوان سندرم دیستروفی سمپاتیک رفلکس (RSDS) شناخته می شد، عارضه ای است که باعث درد می شود.

علائمی چون ورم، تغییر در رنگ پوست و بافت ها دارد که معمولاً اندام‌های بازو، ساق پا، دست یا پا را درگیر می کند، اما این علائم ممکن است در هر بخشی از بدن ظاهر شوند.

اغلب موارد CRPS پس از آسیب بافت نرم (مانند رگ به رگ شدن)، شکستگی یا جراحی شروع می شوند. درد می تواند شدید و بسیار بیشتر از آن چیزی باشد که در طول دوره نقاهت پس از آسیب، شکستگی یا جراحی انتظار می رود.

درمان سندرم درد منطقه ای پیچیده مستلزم به کارگیری ترکیبی از رویکردهایی است که با دقت توسط پزشکان و درمانگرانی که در مورد این عارضه پیچیده تجربه دارند مدیریت می‌شوند. شما می توانید برای تشخیص و درمان سندرم درد منطقه ای پیچیده به کلینیک یادمان تب در تهران مراجعه کنید.

کارشناسان معتقدند که CRPS در نتیجه اختلال در عملکرد سیستم عصبی مرکزی یا محیطی رخ می دهد. سیستم عصبی مرکزی از مغز و نخاع تشکیل شده است.

سیستم عصبی محیطی اطلاعات را از مغز و نخاع به اندام ها، بازوها، پاها، انگشتان دست و پاها منتقل می کند.

عملکرد غیر طبیعی این سیستم منجر به واکنش بیش از حد به سیگنال های درد می شود، به طوری که سیستم عصبی نمی تواند آن را متوقف کند.

CRPS برای بسیاری از پزشکان شناخته شده نیست و به خوبی علت یابی نشده است، بنابراین اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود.

بسیاری از بیماران درمان های اشتباه دریافت می کنند یا اصلاً درمان نمی شوند.

چه کسانی به سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) مبتلا می شوند؟

به نظر می رسد سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) در حدود 40 سالگی به اوج خود می رسد. این سندرم در بین کودکان نیز مشاهده می شود و زنان را بیشتر از مردان درگیر می کند.

علت سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS)

چگونگی ایجاد سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) به طور کامل مشخص نشده است. دانشمندان احتمال می دهند ترکیبی از عوامل باعث ایجاد علائم مشابهی می شود.

آنها بر این باورند که CRPS نتیجه التهاب عمومی، التهاب اعصاب و شاید حتی تغییر در درک فرد از درد در مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) است.

محققان علائم خاصی از التهاب (مواد اصلی و مواد شیمیایی خاص) را در بافت آسیب‌دیده، خون و مایع نخاعی بیماران مبتلا به سندرم درد منطقه ای پیچیده یافته‌اند.

آنها همچنین شواهدی از انتشار برخی از ترکیبات ایجاد کننده درد و التهاب در اعصاب ناحیه آسیب دیده یافته اند. احتمال اختلال در ارسال پیام بین اعصاب در محل آسیب نیز وجود دارد.

همچنین علائمی از آزاد شدن مواد اصلی و مواد شیمیایی دیگر در محل آسیب دیده وجود دارد که منجر به واکنش بیش از حد یا حساسیت بیش از حد به احساس درد در پاسخ به آسیب می شود.

عوامل خودایمنی و ژنتیکی نیز ممکن است در ایجاد CRPS نقش داشته باشند. محققان به جستجو و درک بیشتر دلایل این عارضه ادامه می دهند.

بیشتر بخوانید : اختلالات سیستم عصبی

علائم سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS)

شدت و مدت طولانی بودن علائم سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) از فردی به فرد دیگر متفاوت است. درد معمولاً اصلی ترین و ناتوان کننده ترین علامت است.

علائم و نشانه های CRPS عبارتند از:

• درد مداومی که با گذشت زمان بدتر می شود.
• دردی که با شدت آسیب تناسب ندارد.
• حساسیت شدید به درد به طوری که حتی لمس بسیار جزئی پوست درد شدیدی ایجاد می کند.
• دردی که گسترش می یابد. (به عنوان مثال، درد ناشی از آسیب به انگشت یا پا به کل بازو یا پا سرایت می کند و یا دردی که به اندام مخالف منتقل می شود)
• درد “سوزناک” یا احساس فشار داده شدن اندام آسیب دیده.
• تورم پوست، تورم در اندام آسیب دیده که ممکن است دائمی باشد.
• کاهش دامنه حرکتی و از دست دادن عملکرد، لرزش و رعشه.
• کاهش توانایی در حرکت دادن اندام آسیب دیده و یا سفت شدن بیشتر آن.
• مشکل در وارد کردن فشار به اندام یا مفصل آسیب دیده.
• تغییر در دمای پوست. پوست اندام آسیب دیده نسبت به اندام مقابل گرمتر یا سردتر است.
• تغییر در رنگ پوست که به صورت لکه دار، رنگ پریده، بنفش، کبود شده یا قرمز ظاهر می شود.
• تغییر در بافت پوست، براق و نازک شدن یا بیش از حد عرق کردن.
• تغییرات در رشد ناخن و مو. رشد سریع یا عدم رشد مو و ناخن.

علائم CRPS معمولاً در عرض چهار تا شش هفته پس از آسیب، شکستگی یا جراحی شروع می شود.

تشخیص سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS)

آزمایش خاصی برای تشخیص سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) وجود ندارد. CRPS عمدتاً از طریق گرفتن شرح حال دقیق، معاینه فیزیکی و بررسی علائم بیمار تشخیص داده می شود.

پزشک از بیمار می پرسد که آیا اخیراً آسیب (مانند رگ به رگ شدن)، شکستگی یا جراحی داشته است یا خیر.

آنها به دنبال این موارد خواهند بود:

• تغییر در ظاهر، دما و بافت پوست در ناحیه آسیب دیده.
• بیشتر بودن درد از میزانی که برای یک آسیب انتظار می رود.
• هر بیماری یا عارضه دیگری که می تواند باعث درد، تغییر در پوست یا علائم دیگر شود.

برای تایید تشخیص سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) باید تعداد خاصی از علائم شرح داده شده در این مقاله وجود داشته باشد.

این معیارهای تشخیصی، معیارهای بوداپست نامیده می‌شوند.

آزمایش‌های دیگر: آزمایش‌های دیگری نیز برای رد سایر بیماری‌هایی که باعث علائم مشابه می‌شوند تجویز می شود. برای مثال، الکترومیوگرافی (EMG) ممکن است علل دیگری از نوروپاتی محیطی را نشان دهد که می توانند منجر به برخی درد های مشابه شوند.

درمان سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS)

هیچ درمان قطعی برای سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) وجود ندارد. هدف از درمان کاهش درد و سایر علائم، بازگرداندن عملکرد به اندام آسیب دیده و حفظ کیفیت زندگی فرد است.

شروع درمان در مراحل اولیه این بیماری اهمیت زیادی دارد، زیرا CRPS به مروز زمان باعث سفت شدن اندام آسیب‌ دیده شده و درد معمولاً بدون درمان بدتر و حرکت سخت‌ تر و دشوارتر می‌شود.

• روش های درمانی عبارتند از:
• فیزیوتراپی و کار درمانی : فیزیوتراپیست می تواند به بهبود جریان خون در اندام آسیب دیده و همچنین افزایش انعطاف پذیری، قدرت، توان عضلانی و عملکرد شما کمک کند. یک کار درمانگر می تواند راه های جدیدی را برای انجام وظایف روزمره به شما آموزش دهد.
• آینه درمانی : در این روش با هدف درک حرکت بدون درد اندام آسیب دیده، از یک آینه برای فریب مغز استفاده می کنند. نگاه کردن به انعکاس حرکت اندام سالم خود در آینه مغز را فریب می دهد تا فکر کند که دو اندام عادی را حرکت می دهید.
• حساسیت زدایی : این تکنیک شامل لمس ناحیه آسیب دیده با موادی با بافت ها و وزن های مختلف و حتی قرار دادن اندام آسیب دیده در آب با دمای گرمتر و سردتر است. با قرار دادن ناحیه / اندام آسیب دیده در معرض احساسات مختلف به آرامی در طول زمان، مغز با این احساسات سازگار شده و درد شروع به کاهش می کند.
• روان درمانی : ابتلا به CRPS باعث افزایش اضطراب، افسردگی و استرس می شود که هر کدام از آنها می توانند حس درد را افزایش دهند. روان درمانی (گفتگو درمانی) شامل یادگیری روش هایی برای مقابله بهتر با این عوامل و سایر عواملی است که درد و ناتوانی را بیشتر می کنند.
• داروها : هیچ دارویی به طور خاص برای CRPS تایید نشده است، با این حال، بسیاری از داروها از کلاس های دارویی مختلف را می توان امتحان کرد.

کرم‌ها و چسب ‌های ضد درد موضعی (مانند لیدوکائین) درد را تسکین می دهند. سایر داروهای بیهوشی و یا داروهایی که اثرات کاهش درد دارند عبارتند از کتامین، دکسترومتورفان، مواد افیونی، برخی داروهای ضد افسردگی (مانند آمی تریپتیلین و دولوکستین [Cymbalta])، داروهای ضد تشنج (مانند گاباپنتین [نورونتین]، پره گابالین [L])، توپیرامات [Topamax])، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (مانند آسپرین، ایبوپروفن [Advil، Motrin]، ناپروکسن)، بیس فسفونات ها (مانند آلندرونات [Fosamax]) و تزریق سم بوتولینوم.

انتخاب دارو(ها) برای شروع درمان از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. پزشک عواملی مانند سن، سایر مشکلات سلامتی موجود، داروهای مصرفی فعلی و احتمال عوارض جانبی دارو یا تداخلات دارویی را در نظر می گیرد.

• درمان های جایگزین برای کاهش درد : از جمله این روش ها می توان به درمان شناختی رفتاری، بیوفیدبک و سایر تکنیک های آرام سازی، طب سوزنی، هیپنوتیزم، ریکی و کایروپراکتیک اشاره کرد.

اگر CRPS به خوبی به داروهای ذکر شده در بالا پاسخ ندهد یا درد شدید یا مداوم باشد، می توان درمان های تهاجمی تر زیر را امتحان کرد:

• بلوک عصب سمپاتیک : این بلوک ها می توانند درد را تا میزان قابل توجهی برای برخی افراد تسکین دهند. یک نوع روش بلوک شامل تزریق یک ماده بی حس کننده در کنار ستون فقرات برای مسدود یا قطع  کردن مستقیم سیگنال درد است.
• پمپ های دارویی داخل نخاعی : این درمان شامل استفاده از یک کاتتر کاشته شده برای ارسال مستقیم داروهای تسکین دهنده درد، مانند زیکونوتید (Prialt)، به مایع نخاعی است.
• تحریک طناب نخاعی : این درمان شامل کاشت یک دستگاه مولد پالس در زیر پوست در شکم یا باسن و الکترودهایی در نزدیکی نخاع است.

این دستگاه که شبیه ضربان ساز است، جریان الکتریکی ضعیفی را به نخاع می فرستد. پالس های الکتریکی اعصاب مسئول حس درد را تحریک می کنند.

این پالس ها انتقال سیگنال درد ارسال شده به مغز را مختل می کنند. این درمان معمولاً تنها در صورت شدید بودن درد و موثر نبودن سایر روشهای درمانی در نظر گرفته می‌شود.

• تحریک گانگلیون ریشه پشتی : این روش درمانی مشابه تحریک طناب نخاعی است با این تفاوت که الکترودها بر روی گانگلیون ریشه پشتی، که مجموعه ای از نورون ها در ریشه نخاع هستند، قرار داده می شوند.

تحریک یک درمان هدفمندتر است و تحریک درست در محل منشأ درد متمرکز می شود. باز هم، مانند تحریک طناب نخاعی، معمولاً تنها در صورت شدید بودن درد و موثر نبودن سایر روش های تسکین درد انتخاب می شود.

در مورد این روش ها نیز، انتخاب درمان، طول درمان، مدت زمان امتحان این درمان‌های تهاجمی‌تر از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است.

در مورد این گزینه ها با پزشک خود صحبت کنید و (در صورت نیاز) بپرسید که آیا گزینه ای برای شما مناسب است یا خیر.

در صورت تشخیص سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) منتظر چه شرایطی باید باشم؟

تجربه هر فرد مبتلا به سندرم درد منطقه ای پیچیده (CRPS) متفاوت است. علائم در برخی از افراد از بین می رود (بهبودی کامل)، ثابت مانده یا کم می شود.

در برخی دیگر، CRPS بدتر شده و حتی به سایر نواحی بدن گسترش می یابد. پیش بینی نتیجه برای هر فرد دشوار است.

مهمترین اهداف در درمان، تسکین درد و بازگرداندن تونایی حرکت و قدرت در اندام آسیب دیده است. با تسکین درد می توان شانس بهبود عملکرد و کیفیت زندگی را افزایش داد.

با انتخاب دقیق داروها برخی از بیماران مبتلا به CRPS امکان کنترل موفق درد و داشتن زندگی فعال را خواهند داشت. سایر بیماران برای تسکین درد به مداخلات بیشتری مانند بلوک های عصبی یا محرک های نخاعی نیاز دارند.

خبر امیدوارکننده این است که تعداد زیادی از گزینه های درمانی و ترکیبات این گزینه ها وجود دارد که می توان آنها را امتحان کرد.

به دلیل پیچیدگی این عارضه و این واقعیت که اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود، در شرایط زیر به دنبال یک متخصص مدیریت درد یا یک مرکز تخصصی درد دارای سابقه در درمان CRPS باشید یا از پزشک خود بخواهید که شما را به آنها ارجاع دهد.

• فکر می کنید علائم CRPS را دارید.
• فکر می کنید علائم شما بدتر می شود.
• با سایر روش های درمانی بهتر نشده اید.

هر چه CRPS زودتر تشخیص داده شده و درمان زودتر شروع شود، احتمال بدتر نشدن علائم و پاسخ به درمان بیشتر خواهد بود.

سوالات متداول

برای دریافت مشاوره و یا نوبت حضوری با شماره تلفن های : ۰۲۱۸۸۰۷۳۱۳۶ و یا از طریق تماس تلفنی و یا واتساپ با شماره ۰۹۳۳۷۸۳۶۸۲۰ در تماس باشید.
سایر شماره تماس های کلینیک ۰۲۱۸۸۵۷۱۵۲۳ و ۰۲۱۸۸۵۹۱۳۵۸
آدرس ما را در صفحه تماس با ما مشاهده کنید.